Daily Archives: Juli 17, 2009

Einde in een sloot?

 

In juni 2005 schreef ik voor het internationale predikantentijdschrift Ministry een artikel over de groeiende tegenstelling tussen ‘moderne’ en ‘postmoderne’ adventisten en de enorme uitdaging die deze ontwikkeling met zich meebrengt. [Wie het nog eens wil lezen kan het artikel vinden op: www.ministrymagazine.org/authors/bruinsma-reinder.html].

Het artikel heeft destijds heel wat discussie veroorzaakt. Het werd in een flink aantal talen vertaald en ook de Adventist Review publiceerde het op haar website, kennelijk omdat men het toch wel een belangrijke publicatie vond. Vorige week vroeg de Duitse adventistische uitgeverij of men het mocht vertalen. Men stelde mij zowaar een klein honorarium in het vooruitzicht!

Af en toe ‘google’ ik eens even om te zien wat er zoal met dingen die ik heb geschreven gebeurt. Soms leidt dat tot interessante waarnemingen. Niet zo lang geleden ontdekte ik dat er een boekje van me in het Hongaars is verschenen. Het was de Hongaren, naar ik mag aannemen, even ontgaan dat je de auteur wel even om toestemming moet vragen en dan ook even een paar gratis exemplaren zou kunnen sturen. Trouwens, ik kwam er zo ook bij toeval achter dat iemand de gehele inhoud van mijn boekje over ‘Geloven in Amerika’, dat ooit bij Uitgeverij het Boekencentrum verscheen, integraal heeft gescand en op het web heeft geplaatst. Ik zal het maar als een compliment beschouwen.

Maar, terug naar het artikel over ‘moderne’ en ‘postmoderne’ adventisten. Al ‘googlend’ zag ik dat er in augustus 2005 een discussie op het web heeft plaatsgevonden naar aanleiding van dat artikel. Het is nu wat laat om me daar nog druk over te maken, maar mijn oren klapperden toch wel even toen ik las wat sommigen van me meenden te weten of dachten te moeten zeggen. Een zekere Michael (mooie naam!) begon zijn bijdrage tot de discussie als volgt: ‘Ah, Reinder Bruinsma. The scourge of organized Adventism! The ultra-conservatives would love to have his head on a plate.’  Wel wat erg sterk uitgedrukt, lijkt me. De schrijver vermoedt dat het nog eens slecht met me zal aflopen en dat ik het gevaar loop  in  een Nederlandse sloot te eindigen na te zijn omgebracht door de ACM (de Adventist Conservative Maffia.) Een andere deelnemer aan de discussie was gelukkig wat minder negatief: ‘ I stumbled upon that same article (by Bruinsma) several months ago elsewhere on the internet. It was like a moment of revelation to me. All of a sudden that “nameless something” I could not quite put my finger on became a “named something” squarely under my thumb, and I “got it.” 

Deze web-discussie lezend, vroeg ik me af of ik mijn Duitse broeders toch niet zou moeten waarschuwen tegen hun voorgenomen vertaling van een artikel van de ‘scourge of organized Adventism!’ Ach, misschien doe ik dat toch maar niet. Want niet iedereen heeft grote afschuw van mijn geschrijf. Gisteren vond ik, terugkerend van vakantie, een brief van Paul Sundquist in het stapeltje post dat op mij lag te wachten. Deze Zweedse emeritus-predikant van inmiddels 92 jaar was ooit jeugdleider van Noord-Europa. Een erg aardige man; een geweldig verteller—maar in zijn theologie onverbiddelijk conservatief. Hij bedankte mij voor het sabbatschoolboekje van het vorige kwartaal. Ik zal zijn lovende woorden niet citeren, want hij ging wel erg ver in zijn lofuitingen. Maar als de ‘scourge of organized Adventism’ vond ik het toch fijn om te lezen.