Laat ik vandaag eens een keer reclame maken voor mijn krant.

 

Ik was jarenlang een trouwe Trouw-lezer, maar ongeveer een jaar geleden wilde ik wel eens van krant veranderen. Ik vond er niet veel meer aan. Bovendien zinde mij het helemaal niet dat de krant was overgegaan op het infantiele tabloidformaat. Een krant hoort een fatsoenlijk formaat te hebben. Je moet er achter kunnen wegduiken!

 

Ik slaagde erin tijdig mijn abonnement op te zeggen, en juist op dat moment kwam er een folder in de bus die mij een proefabonnement van een andere krant wilde aansmeren. Het Nederlands Dagblad—twee weken voor maar enkele euros. The rest is history.

 

Sindsdien lezen we het christelijkste dagblad van Nederland. Het is even wennen, want het is inderdaad een erg vrome krant. En het deel van christelijk Nederland dat heel rijkelijk aan bod komt vertegenwoordigt niet precies het sfeertje waar ik me het meest senang bij voel. Maar, er is—ik moet het in alle eerlijkheid toegeven—wel veel in de berichtgeving over kerk en theologie dat mij heel erg interesseert. Wat dat betreft is Trouw maar een slap aftreksel.

 

Het is geen krant die zich in omvang kan meten met de krant voor Wakker Nederland. Maar ik vind er wel veel meer in dat ik wil lezen. Wat moet ik met een krant met vele pagina’s shownieuws die me zero-zilch interesseren? En met een dik sportkatern dat ik onmiddellijk terzijde leg. Wat moet ik als polderbewoner met de Vaarkrant? En nu ik in een fijn appartement woon en zeker geen verhuisplannen koester heb ik ook geen behoefte aan pagina’s vol huizenadvertenties.

 

Eigenlijk vind ik het Nederlands Dagblad wel tof. Er staan lekker weinig advertenties in. En het belangrijkste is: zowel de kwantiteit als de kwaliteit van het nieuws uit binnen- en buitenland kan zich redelijk meten met een grote krant als de NRC en de recensies van nieuwe boeken sluiten vaak aardig aan bij mijn  interessesfeer.  Dat het televisieprogramma heel summier is kan me weinig deren. Ten slotte valt elke week de NCRV-gids in de bus. Tja, de dagelijkse feuilleton kan me wel gestolen worden (ik was verbaasd dat zoiets nog bestond).

 

Het is wel duidelijk, dunkt me: Al met al ben ik tevreden. Temeer daar deze krant ook een fatsoenlijk formaat heeft.