Daily Archives: Oktober 24, 2009

McDonalds in Louisiana

 

Een dertig kilometer ten noorden van Kopenhagen, langs de prachtige strandweg richting Helsingør, vind je het Louisiana Museum voor Moderne Kunst.  De naam heeft iets Amerikaans, maar dat zet je op het verkeerde been. De vorige eigenaar van het pand waarin het hoofdgebouw van het museum is gevestigd was drie keer getrouwd en elk van zijn vrouwen heette Louise. . .

 

Ik had ooit vaag van het museum gehoord, maar meer ook niet. Omdat we iets ten noorden van Kopenhagen logeerden en een groot stuk van de vrijdag beschikbaar hadden voor toerisme, hadden mijn vrouw en ik een paar mogelijke bestemmingen uitgezocht in de omgeving van ons hotel.  Louisiana bleek zo interessant dat er van andere bestemmingen niets is gekomen!

 

Naast de tentoonstelling over nieuwe vormen van architectuur die serieus rekening houden met ons milieu en met de vermindering van CO2-uitstoot, bleek vooral de andere tijdelijke tentoonstelling “The world is yours” fascinerend.  Hedendaagse kunstenaars uit enkele tientallen landen toonden verbluffend eigenzinnige, soms bizarre, vaak interactieve, maar stuk voor stuk intrigrerende werken.

 

Als ik iets dergelijk bezoek vraag ik me onmiddellijk af of ik iets zie dat ik kan gebruiken voor mijn jaarlijkse cursus over postmodernisme op Newbold. Dat was zeker hier het geval. Wat opviel was o.a. dat er geen sprake is van een bepaalde stijl onder deze generatie kunstenaars. Iedereen doet zijn eigen ding, gebruikt allerhande materialen en vaak is men er niet op uit iets blijvends te maken. Dikwijls worden de installaties na een tentoonstelling weer afgebroken.  Een aantal kunstenaars gebruikt nieuwe media, zoals video en geluidstechnieken. Het was verrassend te zien hoeveel techniek er in veel kunstwerken was verwerkt.  Allemaal dingen die je bij postmoderne kunst kunt verwachten. Maar als je één gemeenschappelijke factor zou willen aanwijzen dan is het toch wel het pessimisme dat je bijna in elke zaal tegemoetkwam. 

 

De meest fascinerende bijdrage was ingezonden door het Deens kunstenaarscollectief Superflex. Een perfect nagebouwd McDonalds restaurant, zonder bezoekers maar verder tot in elk details authentiek, loopt langzaam maar zeker vol water. Na enige tijd drijft een ontredderde Ronald McDonald, de clown, tussen het trieste fast-food afval en na verloop van bijna twintig minuten is het ikoon van de hedendaagse consumptie het onverbiddelijke slachtoffer geworden van de ecologische ramp die de mensheid te wachten staat.

 

Het bezoek aan het Louisiana Museum was een bonus bij ons lange weekend in Denemarken. Op vrijdagavond en zaterdag was ik de gast van de Adventgemeente in Naerum. In de afgelopen vijf weken waren in die gemeenten programma’s geweest waarvoor steeds een hoofdstuk uit mijn in het Deens vertaalde boek (Het Aventuur van je leven; Deense titel: En Opdagelsrejse i Tro) als basis diende.  Ik was uitgenodigd om als schrijver van het boek presentaties te houden die geent waren op de laatste twee hoofdstukken van het boek.

 

Het is laat zaterdagmiddag nu ik deze blog zit te schrijven. Morgen rijden we naar Jutland, waar ik op maandag vier presentaties heb op de studiebijeenkomst van de Deense adventistische predikanten. Het is een vervolg op een soortgelijke bijeenkomst vorig jaar. We hopen dieper in te gaan op de consequenties van de postmoderne Zeitgeist voor het pastoraat en de catechese, etc.  Ik verwacht stevige discussies, vooral bij het bespreken van een aantal case studies die ik voor de gelegenheid heb geschreven.

 

Het lijkt een redelijk vol programma, maar medelijden is niet nodig. Temeer daar vrienden ons voor vanavond hebben uitgenodigd voor een maaltijd in het (prima) restaurant van het voormalige Skodsborg, en andere vrienden in Kopenhagen ons morgenochtend te gast zullen hebben voor een brunch, voordat we over de bruggen die de eilanden tegenwoordig verbinden koers zetten naar Jutland.