Daily Archives: Januari 29, 2010

Selmanovic

 

Ik sta altijd open voor suggesties ten aanzien van bijzondere boeken. Toen ik afgelopen zondag met een vriend vanuit Loma Linda een uitstapje maakte naar Palm Springs (een wat merkwaardig oord waar miljonairs komen golfen, etc, maar waar eenvoudige mensen ook lekker kunnen eten) hadden we het onderweg uitgebreid over nieuwe, interessante boeken.  ‘Heb je het boek van Samir Selmanovic gelezen”, vroeg hij.  Ik moest bekennen dat ik die naam nog nooit had gehoord, laat staan dat ik zijn boek had gelezen.

 

In de loop van de dag passeerden we een ‘Borders’ (een van de bekende boekhandel-ketens in de VS) en daar bleek het bewuste boek voorhanden. Voor $ 24,95 werd het mijn eigendom. Inmiddels heb ik het gelezen—de helft tijdens de terugvlucht naar Amsterdam en de rest sinds ik eergisteren weer thuis ben.

 

Samir Selmanovic’s boek blijkt een best-seller te zijn. Wikipedia heeft inmiddels een lemma met zijn biografie. Hij komt uit een moslem familie in het voormalige Joegoslavië.  Als dienstplichtig soldaat kreeg hij te maken met de Balkan-oorlog. Toen hij in Macedonië gelegerd was kwam hij in aanraking met het christelijk geloof. Na zes maanden werd hij gedoopt in een klein adventisten-kerkje. Zijn familie wees hem prompt de deur. Hij ging theologie studeren, kwam in de Verenigde Staten terecht en werd predikant bij de zevende-dags adventisten in New York. Hij heeft de status van adventisten-predikant nog steeds, maar is sinds een aantal jaren verbonden aan een organisatie die meer begrip nastreeft tussen christenen en andere wereldbeschouwingen.

 

Selmanovic’s boek heeft als titel: It’ s really all about God.  De subtitle luidt: Reflections of a muslim-atheist-jewish christian.  Het is een fascinerend boek. De befaamde Karen Armstrong zegt erover: ‘Samir Selmanovic stelt de juiste vragen op het juiste moment. . .’

 

Voor wie een postmodern boek over geloof en godsdienst zoekt is dit een aanrader. De schrijver stelt zichzelf heel kwetsbaar op als hij vertelt over zijn geloofspelgrimage.  Veel ervan herken ik heel sterk. Maar voor mij zijn de verschillen tussen mijn christelijke geloofsovertuiging en die van moslems, atheïsten of joden echter toch wel aanzienlijk groter dan ze inmiddels voor Selmanovic blijken te zijn. Toch pleit hij er beslist niet voor om alle verschillen tussen de godsdiensten maar weg te vegen en er een eenheidsworst van te maken. Wat hij vooral afkeurt is de competitie tussen de verschillende religies. Het gaat er, zegt hij, niet om dat de religie die wij aanhangen of dat de organisatie waartoe wij behoren het van andere religies of kerken, enz. wint. Het gaat erom dat God wint.  It’ s really all about God. 

 

Ja, dat zet een mens wel aan het denken. Het gaat uiteindelijk niet om de vraag welke club wint. God kan immers niet aan een enkele club worden gekoppeld, alsof we als leden van die club God nu in onze macht hebben. Het gaat niet om de godsdienstige vormen die we ontworpen hebben of de theologie die we hebben geformuleerd. Dat wordt nooit meer dan gebrekkig menselijk gestuntel. Het kan in laatste instantie ook nooit gaan om onze traditie, onze gebouwen, onze status. Als die het centrum van onze verering zijn, zijn we in wezen afgodendienaars.  It’ s really all about God. 

 

Bedankt Samir! Het was goed weer eens herinnerd te worden aan de bottom line van het geloof . Ik zal je boek warm aanbevelen aan mensen om me heen.