Daily Archives: Maart 19, 2010

Wouter, Camiel en de kerk

 

Het was een enerverend politiek weekje. Natuurlijk was de plotselinge lancering van Job Cohen het meest spraakmakend. Vriend en vijand is het er wel over eens dat de PvdA met deze geweldige stunt de kansen voor haar partij op 9 juni op een enorm slimme manier heeft verbeterd.

 

Het is op afstand moeilijk te zeggen hoe het vertrek van Wouter Bos precies in deze ontwikkeling past. Hij heeft laten weten dat hij de politiek vaarwel zegt omdat hij meer tijd voor zijn gezin wil hebben. Is dat een mooie smoes om zonder al te veel gezichtsverlies het politieke veld te kunnen ruimen? Of is de keuze voor zijn gezin toch de echte drijfveer voor Wouters besluit?  Ik ben voorlopig bereid om toch dat laatste te geloven.  En als Camiel Eurlings aangeeft dat hij om een soortgelijke redenen uit Den Haag vertrekt, ben ik ook bereid hem de benefit of the doubt te geven en niet direct allerlei slinkse agenda’s te vermoeden.

 

Politicus-zijn is immers in veel opzichten een rotleven geworden. Het is een slopend bestaan om Kamerlid, en zeker om minister te zijn. Je krijgt in zo’n functie tegenwoordig dikwijls maar bar weinig respect. Collega-politici mogen je ongestraft een leugenaar (of erger) noemen als je iets zegt wat hen niet zint. De kranten mogen alles over je schrijven. Journalisten mogen je de hele dag voor de voeten lopen. Het is bovendien loodzwaar werk, waarbij ook avonden en weekenden niet worden ontzien. En in veel gevallen zouden de betrokkenen bovendien elders veel meer kunnen verdienen.

 

Ik denk dat het tijd wordt dat er wat meer waardering komt voor mensen die een publieke taak op zich hebben genomen. Het zijn in de regel geen gewetenloze zakkenvullers, of lieden die alleen op eigen voordeel, of op dat van hun vrienden, uit zijn. Als we gezamenlijk niet wat meer respect voor onze leiders kunnen opbrengen, is de kans groot dat steeds meer van hen zich gaan afvragen: Wil ik dit eigenlijk nog wel? Is die hondenbaan mij alle offers in de privésfeer waard? Als we hen niet wat meer in ere houden, zullen, vrees ik, de besten allengs afhaken of zich niet beschikbaar stellen. Dat wil niet zeggen dat we alles wat zij doen en zeggen meteen kritiekloos moeten beamen. Maar als zo velen bij voorbaat steeds uitgaan van hun kwade trouw, zullen steeds meer politici het voorbeeld van Wouter en Camiel volgen, voor hun privéleven kiezen en het verder voor gezien houden.

 

Er is een parallel met de kerk. Ook met onze kerk. Er zijn ontzettend veel fijne mensen die de kerkelijke leiders waarderen en plezierig behandelen. En ook binnen een kerk geldt zeker dat leiders het niet gek moeten vinden als ze in hun doen en laten, en in hun uitspraken, kritisch worden gevolgd. Maar ook binnen de kerk vragen velen zich af of ze nog wel een leidende rol ambiëren. Want leiding geven binnen de kerk is meestal ook geen kwestie van 40-50 uur per week. Het betekent maar al te vaak ook dat je het nooit goed kunt doen en dat je van alles en nog wat moet incasseren. En helaas is de realiteit soms ook dat je van alles en nog wat verweten wordt, en dat menig leider zich soms afvraagt hoe het kan dat sommigen op een zo weinig ‘christelijk’ manier hun onvrede kenbaar maken.

 

Helaas komt het nogal eens voor dat familieleden in de directe omgeving van een predikant of andere leider de kerk de rug toedraaien, omdat ze (om het mild te zeggen) niet begrijpen dat mensen in de kerk hun vader of man zo (om het nogmaals mild te zeggen) negatief behandelen. Ik heb op diverse plaatsen in de wereld gezien hoe soms de meest geschikte  mensen weigeren een leidende rol op zich te nemen, omdat ze weten hoe respectloos ze soms behandeld zullen worden.

 

Gelukkig is dit maar een deel van het totale plaatje. Ik kijk zelf vooral met veel dankbaarheid en voldoening terug op wat ik in de kerk heb kunnen doen. Maar wat ik hierboven zei is niet zomaar uit de lucht gegrepen. Ik heb zo af en toe ook wel eens wat voor mijn kiezen gekregen en ook weet wat sommige anderen soms moeten incasseren! Daarom de hartenkreet die geïnspireerd werd door het gebeuren rond Camiel en Wouter: Wees een beetje zuinig op je leiders. Ook in de kerk.