Vorige week heb ik uiteraard het Boekenweekgeschenk opgehaald.  In Ermelo. Eén van de weinige nadelen van het wonen in een kleine plaats als Zeewolde is het gebrek aan boekhandels met een redelijk assortiment. Er is een kleine boekhandel, maar het aanbod is beperkt en eigenlijk koop ik er alleen maar zo af en toe een tijdschrift.  De plaatselijke Bruna heeft een inkoopbeleid dat nauwelijks aansluit bij mijn smaak en belangstelling. En de evangelische boekhandel mag zich ook niet echt in mijn klandizie verheugen. Toen mijn vrouw en ik er, kort nadat we in Zeewolde waren komen wonen, eens een kijkje gingen nemen, werden we kennelijk meteen als evangelisatieobject aangemerkt en werd ogenblikkelijk een kopje thee met bijbehorend koekje ingezet om als bruggetje te dienen naar een opbouwend gesprek. Rustig een boek uitzoeken was ons niet gegund. Maar Ermelo heeft een boekhandel die eruit springt: een goede christelijke boekhandel met een flink aanbod aan theologische boeken, maar ook met het soort boeken dat je in een goede, middelgrote algemene boekhandel hoopt aan te treffen.

Dus, op naar Riemer en Walinga (want zo heten ze). Zouden ze het Boekenweekgeschenk uitreiken aan hun klanten?  Of zouden ze het als christelijke boekhandel mijden vanwege de knetterende vloek waarmee Joost Zwagerman zijn boekje Duel begint? Riemer en Walinga hadden een creatieve oplossing bedacht. Bij elk exemplaar van Duel was een briefje gevoegd, waarin zij hun dilemma uitlegden. Zij willen geen censuur toepassen. Ze willen hun klanten goed bedienen. Maar ze zijn principieel tegen ostentatief vloeken. Dus was er bij de brief een klein stickertje met daarop het woord ‘verdraaid.’  Dat kan je, als je je ook aan de vloek ergert, over de krachtterm heen plakken. Bravo, Riemer en Walinga. Goed om, in plaats van botte censuur, je principes op een zo creatieve manier te laten blijken.

Dezer dagen zijn omvangrijker vormen van censuur in de wereld aan de orde. De Katholieke Kerk heeft decennialang een vorm van censuur toegepast door alle uitwisseling van informatie over het seksuele gerommel op katholieke kostscholen onmogelijk te maken. Nu blijkt dat dit uiteindelijk niet lukt. De doofpot (of is het de beerput?) gaat open. Ik beklaag degenen die nu de PR voor het Vaticaan moeten verzorgen of in Duitsland, Ierland, of Nederland (enzovoort) als woordvoerders moeten optreden. Er zijn vele lessen die de kerk uit deze ellende moet trekken. Nummer één is dat de doofpot-methode op den duur nooit werkt. Nummer twee is dat het celibaat nodig moet worden afgeschaft en dat er daarnaast andere maatregelen nodig zijn om ervoor te zorgen dat mensen die steeds in contact zijn met andere mensen (en vooral kinderen) op een evenwichtige en volwassen manier met seks kunnen omgaan. Nummer drie is dat de paus, de kardinalen en de bisschoppen niet diep genoeg door het stof kunnen gaan. Nummer vier is dat andere kerken best een beetje meer sympathie kunnen tonen, want wie weet wat er bij hen in de loop der tijden de doofpot is ingegaan? En zo zijn er nog wel een paar dure lessen die de kerk zich ter harte kan nemen.

Ja, en dan Google in China. Ik ben benieuwd hoe het afloopt. Hoe lang denkt de Chinese overheid dat zij de deze vorm van belachelijke censuur kan toepassen?  En zal Google principieel blijven, ook als het hen veel geld gaat kosten? Ik heb een suggestie. Misschien kunnen Riemer en Walinga de Chinezen eens gaan adviseren.  Misschien kunnen zij hen ervan overtuigen dat je kunt besluiten de burgers gewoon toegang te geven tot alle beschikbare informatie, daarnaast je eigen commentaar kunt geven en het dan verder aan de mensen kan overlaten welke conclusie ze trekken? En misschien kunnen de Chinezen ook wat leren van de katholieke seks-schandaal-tragedie, namelijk dat je maar beter met de billen bloot kunt gaan (oei, dat is geen handige metafoor als we denken aan de paters van weleer die hun handen niet thuis konden houden) en niet langer het Tiananmen-plein-drama moet verzwijgen en doen alsof de Dalai Lama een marginale idioot is. Want, beste Chinezen, de doofpot-methode werkt niet. Dat kunnen de mensen van het Vaticaan jullie haarfijn uitleggen.