‘Rijk’ is een relatief begrip.  Is de Nederlandse Adventkerk rijk?  Nee, er zijn geen enorme reserveringen die jaar in jaar uit steeds maar toenemen door renten en dividend.  Ja, als je kijkt naar wat de kerk per jaar van haar leden ontvangt. De Nederlander geeft gemiddeld 239 euro per jaar aan goede doelen. De Nederlandse adventist geeft jaarlijks meer dan het dubbele aan zijn kerk, en daarbij komt nog een aanzienlijk bedrag dat hij/zij geeft aan semi-kerkelijke doelen als ADRA en lokale kerkelijke projecten. Hoeveel hij/zij daarnaast nog aan allerlei andere charitatieve acties geeft, die niet aan de kerk gerelateerd zijn, is onbekend, maar er is alle reden om aan te nemen dat de adventist ook in dat opzicht redelijk gul is.

 

Deze gulheid is iets om dankbaar voor te zijn. Hoewel daarbij meteen wel de kanttekening moet worden geplaatst dat, als alle kerkleden zich aan het beginsel van tienden-geven zouden houden, de situatie nog een stuk beter zou zijn.

 

Een direct gevolg van het geefgedrag van de Nederlandse adventist is het relatief grote aantal predikanten en andere employees die de kerk in dienst heeft (nog afgezien van het feit dat de kerk in staat is haar pensioenverplichtingen na te komen; daarvoor ben ik persoonlijk erg erkentelijk).  Niet elke Adventgemeente heeft een eigen predikant, maar in welke kerkgemeenschap is dat nog wel het geval? Het plaatje ziet er in feite nogal positief uit.

 

Deze week zag ik toevallig een bericht met de mededeling dat de Gereformeerde Gemeenten in Nederland iets meer dan 23.000 leden hebben. (Deze kerk is in 1953 ontstaan na een afsplitsing van de Gereformeerde Gemeenten; deze laatste kerk telt nu ongeveer 100.000 leden en  ontstond in 1907 door een samensmelting van de Gereformeerde Gemeenten onder het Kruis en de Ledeboerianen; een encyclopedie kan je inlichten over de vraag hoe die destijds ontstonden). Tot mijn verbazing las ik dat de Gereformeerde Gemeenten in Nederland met hun 49 gemeenten het met 6 (ja: zes!) predikanten moeten doen. In hun grotere zus (‘kerk’ is een vrouwelijk woord, ook al hebben vrouwen in sommige kerken niets te vertellen) ‘bedienen’ een kleine zestig predikanten zo’n 160 gemeenten. De gemeenten zijn daar echter heel wat groter dan in de adventistengemeenschap, waardoor de Gereformeerde Gemeenten ongeveer 1 predikant hebben op ruim 1.500 leden.

 

Het plaatje is nergens zo gunstig als bij de adventisten.  Neem de PKN. Deze grootste protestantse kerk in Nederland heeft nu bijna 2.000 predikanten in dienst. Met ongeveer 2,5 miljoen leden is dat gemiddeld 1.250 leden per predikant. De priesterbezetting in de rooms-katholieke kerk laat een nog veel somberder beeld zien. De kerk heeft 4,3 miljoen leden in 1.435 parochies. Er zijn anno 2010 ruim 500 actieve priesters en bijna 600 andere pastorale werkers. Er is dus 1 pastor op zo’n 4.000 leden.

 

Bij de adventisten is de verhouding ongeveer 1 predikant op 200 leden. We zijn dus ook in dit opzicht tamelijk ‘rijk’. Nu weet ik wel: er zijn heel veel factoren die het onmogelijk maken de cijfers in alle opzichten zomaar met die van andere kerken te vergelijken. Maar het geeft wel een indicatie. En het stemt tot grote dankbaarheid. Toch is het echter geen reden om tevreden achterover kunnen leunen. Er zijn heel veel uitdagingen die om menskracht en middelen blijven vragen.

 

In een blog van twee weken geleden meldde ik dat ik me wat bepaalde zaken betreft voor mijn kerk schaam. Gelukkig zijn er ook aspecten die mij met enige trots vervullen. En ik blijf hopen dat ik het meemaak dat ik de schaamte waarvan ik sprak ook niet langer behoef te voelen.