Daily Archives: December 22, 2010

Diascanner

 

Ik ben weer een ervaring rijker. In de afgelopen twee weken heb ik mijn oude kleurendia’s gescand en digitaal opgeslagen. Van de ongeveer 5.000 dia’s vond ik iets minder dan de helft belangrijk genoeg om te bewaren en dus heb ik die één voor één ingevoerd in een scanner die ik bij een diascannerverhuurbedrijf (ja, ik denk dat het één woord is) had gehuurd. De diascannerverhuurder had me aangeraden het zwaarste type apparaat te nemen, omdat ik dan steeds stapeltjes dia’s tegelijk zou kunnen invoeren. Nou, dat bleek aanzienlijk lastiger dan hij me had beloofd, want aangezien de diaraampjes niet allemaal dezelfde dikte hadden, traden er steeds weer haperingen op. En dus heb ik die aanpak maar opgegeven en elke dia handmatig in het apparaat laten verdwijnen. Na (naar schatting) zo’n zestig uur ploeteren en een betaling van 170 euro voor de huur van het toestel is het karwei geklaard. Alle dia’s en diadozen zijn vervolgens naar de milieustraat gebracht, want dat was volgens de plaatselijke fotohandelaar de enige manier om daarvan op een nette manier afscheid te nemen.

 

Ik heb van diverse mensen die een zelfde scan-operatie achter de rug hebben gehoord dat ook hun geduld bij deze klus tot het uiterste op de proef werd gesteld. Maar toch zat er, in elk geval bij mij, ook een andere kant aan. Als je zo door de diadozen van de verschillende jaren heengaat, zie je jezelf steeds een beetje ouder worden en je ziet je kinderen opgroeien. Dat geeft te denken. Maar je ziet vooral ook veel lachende gezichten. Eigenlijk lijkt het leven, als je zo je dia’s van vroeger de revue laat passeren, één lange vakantie en een soort keten van plezierige momenten.

 

Natuurlijk is dat een vertekening van de werkelijkheid. Je maakt foto’s van de leuke dingen en je neemt nu eenmaal gewoonlijk geen foto’s van je werkplek of van een door-de-weeks ontbijt, of van de wekelijkse beproeving bij Plus of AH. Maar toch: het is goed af en toe te beseffen hoeveel goede dingen het leven je heeft gebracht. Ik kan wat dat betreft alleen maar tevreden zijn. Vandaag heeft die gedachte nog een extra dimensie. Het is vandaag 46 jaar geleden dat mijn vrouw en ik in Den Haag in het huwelijksbootje stapten. Voor veel mensen is het niet weggelegd om zo lang samen te zijn. En bij velen sneuvelt het huwelijk vanwege allerlei oorzaken. Het stemt tot dankbaarheid als je niet tot de categorieën behoort.

 

Dat is een goede basis voor een fijne kerst, zeker als die speciale dimensie waarom het bij het kerstfeest gaat—de komst van de Heer—ook deel is van die dankbaarheid.

 

Het lijkt erop dat het een witte kerst gaat worden. Dat is een extra bonus. Als je vanuit Zeewolde langs de Knardijk naar Harderwijk rijdt, is het panaroma adembenemend. Mijn wens is nu nog dat op vrijdagavond de wegen goed berijdbaar zijn, zodat ik zonder problemen de kerstoverdenking kan gaan houden in de kerstavonddienst van de Adventgemeente Emmen.