Daily Archives: Augustus 18, 2011

Een Vandaag

 

Ik kan me niet herinneren of ik ooit in een ondoordacht moment een hokje heb aangevinkt, of dat iemand anders me heeft opgegeven, maar sinds enige tijd ontvang ik met regelmaat een verzoek van Een Vandaag om een enquête in te vullen waarin de mening van een aantal burgers wordt gevraagd over een actueel probleem. Nu moet ik wel toegeven dat ik behoor tot degenen die meestal wel een, al dan niet gefundeerde, mening over van alles en nog wat hebben, dus ik vul die vragenlijst meestal wel even in.

 

Deze week ging het over vertrouwen in de Euro.  Ik beantwoordde een serie multiple-choice vragen, zoals: ‘Hebt u nog steeds vertrouwen in de Euro?’ En dan kon ik kiezen uit: (a) heel veel; (b) tamelijk veel; (c) tamelijk weinig; (d) heel weinig; (d) weet niet/geen mening. Na een aantal soortgelijke vragen, moest ik aangeven of de Eurocrisis mij ook persoonlijk raakt en of ik wat in mijn eigen portemonnee heb gemerkt van de financiële problemen in Euroland.

 

Nou, eerlijk gezegd heb ik van de financiële misère  persoonlijk helemaal geen gevolgen ondervonden. De paar aandeeltjes die ik jaren geleden bezat—in de tijd dat iedereen dacht op de beurs snel zijn geld te kunnen verdubbelen—heb ik al,voordat ik met pensioen ging (met verlies, zoals bijna iedereen die ik ken) van de hand gedaan, maar het was geen dusdanig bedrag dat ik daarvan langdurig van streek was. Verder krijg ik elke maand keurig mijn AOW, zij het dat deze voor mijn vrouw en mij vanwege langdurig verblijf in het buitenland met ongeveer een derde is gekort. Maar dat heeft niets met de crisis te maken. Dat zijn nu eenmaal de regels en van die regels waren we op de hoogte toen we naar den vreemde vertrokken. En verder ontvang ik vandaag weer mijn kerkelijk pensioen. Dat verschijnt altijd prompt op mijn bankrekening op de achttiende van de maand. Het enige waarvoor ik nu moet zorgen is dat ik niet te frequent in de Griekse fout verval om méér uit te geven dan ik ontvang. Maar ook dat gegeven heeft weinig met de crisis te maken.

 

Maar, wilde Een Vandaag verder weten, maak ik me dan geen zorgen over mijn financiële toekomst? Dat is een wat lastiger vraag. Mijn kerkelijk pensioen valt onder de zgn. ‘oude regeling’.  Lange tijd verzorgde de Nederlandse Adventkerk zelf de uitbetaling van alle pensioenen aan de emeriti. Er werd geen premie gespaard en de pensioenbetaling kwam steeds uit de lopende middelen. Dat systeem is sinds geruime tijd losgelaten en nu zijn de predikanten ondergebracht bij een pensioenfonds en wordt er premie voor hen betaald. Maar voor sommigen geldt dat ze nog deels hun pensioen uit de kerkelijke ruif ontvangen en voor een aantal van de ouderen geldt zelfs dat dit nog hun gehele pensioen betreft. Ik val in die laatste categorie. Dat betekent dus dat mijn pensioen komt uit wat in de loop van het jaar door de leden aan de kerk wordt gegeven. Daarover voel ik me overigens totaal niet ongemakkelijk. Ik heb 42 jaar behoorlijk hard gewerkt voor de kerkelijke organisatie en het is dus niet meer dan billijk dan dat ik nu een redelijk pensioen ontvang.

 

Maar de realiteit is wel dat, als onverhoopt ooit de financiële middelen van de kerk opdrogen of ernstig teruglopen, de betaling van mijn pensioen onzeker kan worden. Daar denk ik wel eens een enkele keer aan. Maar toch heb ik op de enquête ingevuld dat ik me geen zorgen maak over mijn financiële toekomst. Als ik immers zo weinig vertrouwen zou hebben in de toekomst van mijn kerk en in de loyaliteit van het overgrote deel van de leden, zou ik tijdig ergens anders zijn gaan werken, waarschijnlijk tegen een aanzienlijk hoger salaris, en zou ik mij financieel goed hebben ingedekt. Nee, ik maak me wat dat betreft niet echt zorgen over de toekomst.

 

Maar, komt het tenslotte weer goed met de wereldeconomie en met de monetaire chaos, of wordt het allemaal alleen nog maar erger? Kijk, op die vraag weet ik het antwoord niet. Misschien hebben de politici en de bankiers voldoende creativiteit en discipline om de markten weer tot rust te brengen en het vertrouwen in dollar en Euro te herstellen. Maar voor hoe lang? Want ik ben wel zoveel adventist dat ik ervan overtuigd ben dat het uiteindelijk in de wereld een nog veel groter zootje wordt dan het nu al is, en dat de definitieve oplossing voor alle grote globale en lokale problemen niet uit Brussel of New York, uit Genève of uit Rome komt, maar van Boven.  Maar met die allesbepalende factor houdt Een Vandaag geen rekening.