Daily Archives: September 27, 2011

Revisioning

 

Het begin is er. Ik weet nu hoe de microwave in de keuken werkt en waar de koffie te vinden is. Ik heb een bos met zo’n zestien verschillende sleutels overhandigd gekregen, waarvan ik de meeste waarschijnlijk nooit zal gebruiken, maar waartussen die van de voordeur van het gebouw en die van mijn kantoor verstopt is. Ik heb de code voor het internet ontvangen en werd verrast door het feit dat er al een keurig bordje op de deur van een van de kantoren prijkt met de woorden: R. Bruinsma, president. Ik heb gehoord hoe de post verwerkt wordt, wanneer het kantoor wordt schoongemaakt, en hoe de taken onder de twee vaste administratieve medewerkers op kantoor zijn verdeeld.  Ik heb nu een mobieltje met een Belgisch telefoonnummer. Ik heb een lijstje met officiële feestdagen en schoolvakanties in België en Luxemburg en ik heb (later dan verwacht, maar onvermijdelijk) mijn eerste email ontvangen van iemand die het helemaal geen goed idee vindt dat ik de voorzitter van de Belgisch-Luxemburgse Federatie ben geworden.

 

De eerste ronde van het kennismaken met de mensen met wie ik op het kantoor in de Ernest Allardstraat 11 in Brussel nauw zal samenwerken (de algemeen secretaris, de penningmeester en de twee dames die het kantoor draaiend houden) was heel plezierig en uitermate informatief. Volgende week is er een eerste bijeenkomst met de predikanten. Zij kunnen mij dan wat beter leren kennen en ik hoop dat het gesprek dat zal volgen een eerste aanzet kan zijn tot intens overleg over de koers van de kerk in de komende tijd.

 

Al met al is het allemaal best spannend. Het geeft een injectie van vitaliteit om weer eens de tanden in een flinke klus te kunnen zetten, na bijna vier jaar (overigens met plezier) ‘op het bankje’ te hebben gezeten. Maar andere gedachten en gevoelens overheersen. Zal het mogelijk blijken om de kerk in mijn nieuwe werkterrein, met de inzet van alle medewerkers, een nieuw elan te geven? Zal het lukken de acute uitdagingen het hoofd te bieden, maar vooral ook een realistische maar tegelijkertijd ook gedurfde visie te ontwikkelen voor de komende jaren?

 

In het Engels spreekt men van revisioning.  Daarmee bedoelt men het proces van her-bewustwording en herijking dat een organisatie moet ondergaan die de moed wat heeft verloren.  Het is een gezamenlijke herontdekking van waar men naar toe wil en waarlangs men dat denkt te bereiken. Het heeft, binnen de context van de kerk, te maken met geloof—het geloof dat de kerk niet slechts mensenwerk is, maar dat het Gods kerk is waaraan wij onze kleine steentjes mogen bijdragen. Het heeft te maken met hoop—geen hoop die bestaat uit lichtzinnige illusies, maar die verankerd is in Degene die de grond is van onze hoop. Het heeft te maken met een enthousiaste inzet die gebruik maakt van de dikwijls verborgen talenten en mogelijkheden die er onder ons zijn. Het heeft te maken met de bereidheid tot veranderen, met het inslaan van nieuwe wegen. Het is ook een proces van leren en afleren, van twee stappen vooruit en soms een stapje terug. Het is een samengaan van onze creativiteit en collegialiteit, onze kennis er ervaring, onze durf en geheiligd verlangen naar avontuur, met de Geest die ons de weg wil wijzen en ons op een ‘geestelijk’ spoor houdt.

 

Ik hoop dat deze visie bij mij in de komende weken en maanden verder zal groeien en dat ik erin zal slagen deze visie met anderen te delen. Ik hoop dat er sprake zal zijn van veel kruisbestuiving, dat mijn nieuwe collega’s een essentieel aandeel zullen hebben in deze ‘revisioning’. Ik hoop vooral dat we gezamenlijk niet zo druk bezig zullen zijn met de acute vraagstukken dat dit proces van ‘revisioning’ in de verdrukking komt.

 

Ja, het is even wennen, ook al staat er een mooi bordje op de deur en ook al heb ik binnenkort een voertuig tot mijn beschikking met een wit nummerbord met rode letters! Maar ik zie de komende periode met vertrouwen tegemoet.