[Woensdagavond, 22 februari] Ik zat vanmorgen tijdens het ontbijt op enkele meters afstand van een grote reproductie van een bekend schilderij van Edouard Manet dat me recht in het gezicht staarde. Dat er hier aandacht was voor Manet is niet zo vreemd, want het hotel, dat ternauwernood de twee sterren die op de gevel prijken verdient, staat in de Rue Edouard Manet, niet ver van de Place d’Italie in Parijs en heeft Hotel Manet als naam. Het schilderij Le Déjeuner sur l’Herbe toont twee keurig geklede ‘heren’ die samen met een naakte vrouw een picknick houden in de vrije natuur. Het origineel is te zien in het schitterende Musée d’Orsay. Ik had het schilderij wel eens eerder gezien, maar het was me nooit opgevallen hoe vreemd de voorstelling eigenlijk is. Is deze vrouw ‘in natura’ er alleen als een soort versiering voor deze ‘heren’ die een zakelijk gesprek schijnen te voeren? Is zij een prostituee? Dat is niet onmogelijke, aangezien het Bois de Boulogne bekend stond als een plaats waar je gemakkelijk iemand met het oudste beroep kon vinden. Maar waarom een blote vrouw inschakelen, als ze alleen als décor dient?

Achter mij hoorde ik, terwijl ik mijn croissantje en mijn twee harde broodjes met een kop koffie wegspoelde, het Franse nieuwsprogramma van acht uur. De arrestatie van de heer Strauss Kahn was een belangrijk topic voor het journaal. Hij zou zich bij diverse orgieën hebben laten amuseren door dames die, naar nu blijkt, waarschijnlijk prostituees waren. Op die feesten ging het er, naar verluidt, minder rustig aan toe dan op het schilderij van Manet. Bij de manier waarop deze seksfeesten waren georganiseerd zouden, zo is de verdenking, enkele strafbare feiten zijn gepleegd. Mijn Frans is goed genoeg om de advocaat van de heer Kahn te horen zeggen dat haar client geen blaam treft, aangezien je immers niet kunt verwachten dat een man kan zien of geheel ontklede dames al dan niet beroepshalve aanwezig zijn!

Terwijl ik verder ontbeet dacht ik er wat verder over na en concludeerde dat er nogal wat aan onze wereld mankeert. Sinds de dagen van Manet is het er niet beter op geworden. Stel je voor dat iemand als Kahn president van Frankrijk was geworden! Berlusconi zou nog wat van hem hebben kunnen leren. Ik koppelde dat gegeven haast als vanzelf aan de vergadering die ik gisteren in Parijs bijwoonde. Het was een bijeenkomst van de commissie voor evangelisatie in de Frans-Belgische Unie van Adventkerken. Samen met een andere Belgische vertegenwoordiger was ik er namens de Belgisch-Luxemburgse Federatie.

Doeltreffende evangelisatiemethoden bedenken en op basis daarvan concrete projecten opzetten is in de geseculariseerde (en vaak oversekste) West-Europese samenleving een grotere uitdaging dan ooit. Het is belangrijk om daarover samen na te denken en degenen die leiding geven in de kerk moeten de moed hebben steun te geven aan experimenten. Alles wat ertoe kan bijdragen om mensen te bereiken in wereld van Kahn en zijn makkers—maar ook in de wereld van degenen die niet de wereldpers halen maar ook ver zijn afgeweken van het bijbels normbesef—moet uit de kast worden gehaald.

Met veel belangstelling luisterde en keek ik gisteren naar een presentatie van een stafmedewerker van de Franse afdeling van het Alpha-cursusprogramma. Deze Alpha-medewerker kreeg vooral ook mijn aandacht, omdat hij zelf een overtuigd adventist is. Hij assisteert momenteel de kerk in de Noord-Franse regio om een vervolgtraject te ontwikkelen dat aansluit op de klassieke Alpha-cursus, maar een meer adventistische kleur heeft.

Er zal ongetwijfeld kritiek binnen de Adventkerk in ‘onze’ unie zijn op dit experimentele project. De Alpha-cursus is immers niet van adventistische oorsprong. Dat is inderdaad zo, maar so what? Het is ontwikkeld in een Anglicaanse omgeving. Maar deze manier om geseculariseerde mensen met de basiswaarheden van het christelijk geloof in aanraking te brengen wordt door allerlei verschillende kerkgemeenschappen over heel de wereld toegepast en honderdduizenden mensen hebben in de loop der jaren daardoor Christus leren kennen. Het is een methodiek waarvan ook adventisten in diverse landen met succes gebruik hebben gemaakt. Een verder opgetuigde versie zal mogelijk nog meer perspectief kunnen bieden. Ik heb een aantekening gemaakt van het e-mailadres van de Alpha-medewerker. Misschien kunnen we hem binnenkort eens vragen naar België te komen en samen met hem nadenken over mogelijkheden in Vlaanderen, Wallonië en Luxemburg!

Ongetwijfeld zal ik binnenkort wel weer eens in Hotel Manet overnachten. Het is op een steenworp afstand van ons kerkelijk kantoor in Parijs. Ik weet niet tot welke gedachten het schilderij in de ontbijtzaal me dan zal inspireren. Misschien zal het mede afhangen van het nieuws dat op dat moment via het journaal tot mij komt. In elk geval zal het ontbijtmenu geen verrassingen opleveren.