Daily Archives: April 11, 2012

Pasen

Ik heb dit jaar maar weinig echt Paasgevoel gehad. Het bleef eigenlijk vooral beperkt tot Nederland Zingt op de morgen van de Tweede Paasdag en een opname door de BBC van een paasdienst in de kapel van het beroemde King’s College. Verder ging Pasen 2012 nogal ongemerkt aan mij voorbij.

Op vrijdag reden mijn vrouw en ik naar het Belgische Namen en zaten we een flink deel van de dag is het drukke vakantieverkeer. ’s Avonds was er in het sobere Ibis-hotel niets dat aan de Goede Vrijdag deed herinneren, of aan het naderende Pasen. Op zaterdagmorgen hield ik in de Adventgemeente in Namen een Paaspreek, maar het werd geen echte Paasdienst met traditionele Paasliederen en de speciale ambiance die je bij Pasen verwacht. Bovendien was de verwarming in de kerk defect en bij een buitentemperatuur van rond de tien graden was het binnen verre van behaaglijk. Maar over de hartelijke ontvangst hadden we niets te klagen.

Op zondag waren we in Resteigne, zo’n 50 kilometer ten zuiden van Namen, in een kasteeltje waar we voor een huwelijkssluiting waren uitgenodigd. In Nederland kijken we misschien wat vreemd aan tegen een huwelijksvoltrekking op eerste Paasdag, maar in België is dat kennelijk niet ongewoon. Het werd een heel plezierige dag, met een prima mix van ernstige dingen die je bij een christelijke huwelijksceremonie hoopt te vinden en gezellige vrolijkheid die ook onmisbaar is bij een dergelijke gelegenheid. We reden tegen de avond weer weg uit Resteigne toen het nog volop licht was en konden dus nog volop genieten van het vriendelijke Ardennenlandschap en de tocht door Zuid-Limburg, richting Eindhoven en verder.

Maar wat misschien vooral ook afdeed aan mijn Paasgevoel was het boek dat ik bezig ben te lezen. Toevallig zag ik onlangs een televisie-interview van Jacobine van Geel met Adam Johnson, de schrijver van The Orphan Master’s Son. Deze Johnson is een Amerikaan die erin is geslaagd een roman te schrijven over het leven in Noord-Korea. Hij is een aantal keren in Noord-Korea geweest, maar heeft verder via allerlei andere wegen jarenlang informatie verzameld over dit land dat nog steeds potdicht zit. In het programma van Jacobine van Geel vertelde hij over de voorbereidingen tot het schrijven van dit boek. Mijn nieuwsgierigheid was geprikkeld met als resultaat dat Bol.com een dag of vijf later een pakje kwam bezorgen met dit boek.

Je wordt absoluut niet vrolijk van dit boek. De schildering van hoe een land afgesloten kan worden van de buitenwereld en hoe de bevolking onwetend kan worden gehouden, door propaganda wordt gebrainwashed en tot een collectieve verering van de Geliefde Leider wordt gemanipuleerd, is beklemmend. Dit is een verschrikkelijke wereld, van leugen, intimidatie en geweld. Maar toch leven er ook daar mensen met (vooral heimelijke) ambities en een diep verlangen naar vrijheid. En ook in deze zogenaamd meest democratische maatschappij ter wereld, waar zelfs de huwelijkspartners in veel gevallen ‘eerlijk’ door de staat worden verdeeld, hebben mensen elkaar lief en wordt er getreurd en gelachen.

Op godsdienst rust in Noord-Korea een loodzwaar taboe. Kim Jong-un is de god die ‘verrees’ toen zijn pa Kim Jong-il overleed. Als er ergens behoefte is aan de boodschap van Pasen, dan is het wel in deze kille stalinistische wereld. De enige echte hoop voor dit land is dat de Heer van Pasen ooit ook in deze kille godvergeten maatschappij herrijst.