Een Adventkerk in Huntsville in de Amerikaanse staat Alabama is onlangs met een opzienbarend initiatief gekomen.  Voortaan is er ook op zondagmorgen een kerkdienst. Men kan gerust zijn: de adventisten van de First Seventh-day Adventist Church in Huntsville zijn niet van hun geloof afgevallen en hebben niet de sabbat afgeschaft.  Op sabbatmorgen (zaterdag) is het business as usual: de bijbelstudie die gevolgd wordt door een traditionele eredienst.

De dienst op zondagmorgen is dan ook niet bestemd voor de circa 1200 reguliere adventistische kerkgangers. De bedoeling is om niet-adventistische, vooral buitenkerkelijke, plaatsgenoten, die het wellicht maar gek zouden vinden om op zaterdagmorgen naar een kerk te gaan, op zondagmorgen naar een korte dienst te lokken. De nadruk is vooral op het informele karakter van de dienst waarbij iedereen welkom is zonder dat men zich daarvoor speciaal behoeft te kleden.

De leider van het pastorale team liet weten dat hij verwacht dat er misschien ook wel wat adventistische kerkgangers zullen zijn die nu een dienst op zondag zullen prefereren. Maar dat is een mogelijk side-effect dat hij voor lief wil nemen. Van sommige kanten kreeg hij veel bijval. Hier is een Adventkerk die ‘buiten de box’ wil denken en desnoods onconventionele wegen wil bewandelen om in contact te komen met mensen met wie ze tot dusver geen contact hadden. Maar volgens anderen liggen er enorme gevaren op de loer. De sabbat is immers het adventistische handelsmerk bij uitstek en door ook op zondag diensten te gaan aanbieden kan gemakkelijk verwarring ontstaan. Is de sabbat misschien toch niet zo belangrijk . . .?  En, zo gaat het argument dan onvermijdelijk verder: voordat je het weet wordt de zondagdienst belangrijker en komt de sabbatsdienst op de tweede plaats . . .

Ik ben nooit in de First Seventh-Day Adventist Church in Huntsville geweest. Ik ken het pastorale team niet en kan de sfeer van de kerk niet beoordelen. Maar ik ben geneigd hen in elk geval het voordeel van de twijfel—en vooral een stuk vertrouwen—te gunnen.  Wel denk ik meteen aan het feit dat alleen het moment van samenkomen niet bepaalt of je echt buitenkerkelijke mensen zult bereiken. Het zal er vooral ook om gaan dat je het evangelie en de adventistische visie daarop zo verwoordt dat dit bij de mensen kan landen.  Ik zal het experiment in Huntsville met veel belangstelling blijven volgen!

Intussen heb ik misschien een tip voor de Protestantse Kerk in Nederland (PKN).  Deze geloofsgemeenschap maakt zich ernstig zorgen over de toekomst van hun kerk en wil er nu via een brede enquête onder de leden achter zien te komen wat deze van hun kerk verwachten en welke ideeën er leven om vooral ook plaatselijke gemeenten een nieuw elan in te blazen. Het is een prijzenswaardig initiatief. Men is niet van plan bij de pakken neer te gaan zitten. Natuurlijk kun je je wel afvragen of de kerkelijke leiding zich niet in de eerste plaats moet afvragen wat God van de kerk verwacht, in plaats van hoofdzakelijk in te zoomen op wat de mensen verwachten. Maar toch . . .

De gemiddelde stad in Nederland verschilt nogal wat van Huntsville in Alabama. In Nederland vinden veel mensen een kerkgang op zondagmorgen niet meer de meest geschikte tijd. Vooral veel jonge mensen denken eerder aan uitslapen na een avondje stappen op zaterdagavond.  Zou men in de PKN niet kunnen experimenteren met diensten op zaterdag (bijvoorbeeld laat in de ochtend, met een ontbijt, voorafgaand aan het winkelen) in een kerk in het stadscentrum?  Of op zaterdag in de namiddag, met koffie en thee, na het winkelen? Misschien kan het helpen een publiek te bereiken dat op zondagmorgen een gang naar de kerk niet meer zo ziet zitten?

Ook het verloop en de uitkomst van de enquête in de PKN zal ik scherp blijven volgen. Andere christelijke geloofsgemeenschappen kunnen er mogelijk ook veel lering uit trekken.