Natuurlijk heb ik allereerst allerlei dingen die ik hoop voor mijn persoonlijk leven: gezondheid en geluk voor de mensen van wie ik houd en voor mijzelf.

En wat de wereld om mij heen aangaat: ik hoop dat in 2017 de wereldleiders beter in staat zullen zijn dan in het recente verleden om oorlog, armoede, ziekte en ellende terug te dringen. En ik hoop dat we minder uitbarstingen van gevaarlijk populisme zullen zien en dat op de een of andere manier de Trumps van deze wereld in toom worden gehouden door mensen die een evenwichtiger oordeel hebben.

Ik hoop dat mijn kerk (de Kerk van de Zevendedags Adventisten) in 2017 in staat zal zijn zich te focussen op wat haar eigenlijke taak is, namelijk haar aandeel  in de verkondiging van de boodschap van Christus in deze wereld, zonder te worden afgeleid en verscheurd dat radicaal-conservatieve stromingen. Ik hoop dat, meer dan in de laatste jaren, de leiding van de kerk zich zal richten op een hoopvolle en inspirerende toekomst; en dat er meer ruimte wordt geboden voor diversiteit, in plaats van te werken aan het selectief terugbrengen van het Adventisme van de negentiende eeuw.

2017 staat op het punt te beginnen. Ik heb de gewoonte to-do lijstjes te maken in mijn zwarte Moleskin notitieboekje. Gewoonlijk maak ik aan het begin van elke maand een lijstje van de dingen waaraan ik in de komende 4-5 weken hoop te werken: preken, artikelen, hoofdstukken voor een boek, vertaalwerk, vergaderingen en bezoeken. Maar ik noteer ook de onderwerpen van lezingen die in de komende 4-6 maanden op het programma staan, zodat ik daarover gericht kan gaan denken en lezen. Natuurlijk lukt het niet altijd om mijn lijstje helemaal af te werken en worden dingen soms doorgeschoven naar de volgende maand. Maar voor mij werkt deze aanpak.  Ik probeer op deze manier gestructureerd bezig te zijn, maar ben flexibel genoeg als dat nodig is. Door op deze wijze te werken ervaar ik eigenlijk nooit de stress dat ik een bepaalde deadline niet ga halen!

Maar aan het begin van een nieuw jaar, maak ik ook een lijstje van de projecten die ik in de komende twaalf maanden hoop te realiseren. Ik hoop in 2017 allereerst met mijn werk rond het boek GAAN of BLIJVEN: Een boek voor adventisten aan de zijlijn verder te gaan. Naast de Engelse en de Nederlandse editie zijn de voorbereidingen volop gaande voor een Franse, Deense en Russische uitgave. Er zijn wellicht ook kansen op een Duitse en Tjechische versie. (En tussen haakjes: we zijn ook op zoek naar iemand die in staat is—en bereid is—om het boek in het Portugees te vertalen. Tips zijn welkom!).

In alle waarschijnlijkheid zal ik ook wel weer tijd stoppen in een vertaalproject voor een niet-Adventistische uitgever. In het komende voorjaar verschijnt bij Wm. B. Eerdmans (Grand Rapids, MI, VS) een flinke pil (782 bladzijden), die geschreven is door twee theologen van de Vrije Universiteit in Amsterdam: Gijsbert van den Brink en Cornelis van der Kooi: Christian Dogmatics (een vertaling van Christelijke Dogmatiek dat enkele jaren geleden bij Uitgeverij het Boekencentrum verscheen en inmiddels al enkele drukken heeft beleefd. Er gingen heel wat (vroege en soms late) uurtjes zitten in de vertaling van dit boek vanuit het Nederlands naar het Engels. Ik moet bekennen dat het mijn ego streelde toen ik zag hoe het boek door de uitgever wordt aangekondigd: Het is een boek ‘dat geschreven is op een manier die voor studenten goed toegankelijk is, en het is voortreffelijk vertaald!’

Een nieuw project waarmee ik ook graag in 2017 bezig wil zijn is het schrijven van een grondig, maar toch niet al te moeilijk, boek over een onderwerp dat momenteel binnen het Adventisme heel veel aandacht krijgt: Last Generation Theology (theologie van de laatste generatie). Deze ‘theologie’ is nooit tot officiële leer van de kerk verklaard, maar zij heeft in de loop der jaren in de Adventkerk steeds aanzienlijke aanhang gehad en wordt nu door veel kerkleiders op het hoogste niveau ondersteund. Ik ben ervan overtuigd dat deze ‘leer’ gebaseerd is op een aantal onjuiste uitgangspunten en dat het volgen ervan ernstige gevolgen heeft. Of het me zal lukken zo’n project in 2017 af te ronden staat te bezien. Ik ben voorzichtig begonnen met het lezen over dit onderwerp. In mijn eigen boekenkasten heb ik veel relevant materiaal en heel veel is tegenwoordig ook via het internet te vinden, maar ik denk dat het ook wel nodig zal zijn om tenminste een aantal weken in een goede Adventistische bibliotheek door te brengen.

Ja, en wat is er verder nog? 2017 belooft weer een jaar te worden met aardig wat reizen, ook naar het buitenland. Er staan al tenminste zo’n tiental afspraken voor studieconferenties, lezingen en preken op het programma. Voor sommige daarvan staan de data al vast; voor andere is nog overleg gaande. Maar natuurlijk hoop ik bij dat alles ook tijd te hebben om te lezen, zowel voor mijn eigen geestelijke voeding als voor ontspanning. En er zijn nog heel wat musea die op een bezoek wachten en bovendien moet er tijd zijn voor familie en vrienden . . . en plezier.

Ik besef dat alle plannen voorlopig zijn. Alles hangt af van goede gezondheid en tal van andere factoren. Daarom eindig ik weer met dezelfde twee woorden waarmee ik ook  mijn vorige blog afsloot: Deo Volente

Ik wens al mijn blog-lezers fijne kerstdagen en een gezegend 2017 toe.