Sinds een paar weken is de supermarkt vlak bij waar we wonen op zondag de hele dag geopend. Winkelen op zondag is al heel lang een controversieel onderwerp in de lokale politiek van Zeewolde. Tot voor kort wisten de christelijke partijen in de gemeenteraad allerlei initiatieven om op zondag te kunnen winkelen te blokkeren. Maar nu begint daar verandering in te komen in ons dorp met zijn 22.000 inwoners. En daarmee volgt Zeewolde het voorbeeld van heel veel plaatsen in ons van oorsprong Calvinistische vaderland.

In de donderdagkrant van het Nederlands Dagbladvond ik een interessant artikel over de zondagsheiliging in de Verenigde Staten. Voor een groot deel van de Amerikanen verliest de zondag snel aan religieuze betekenis. Slechts een derde van alle Amerikanen wil op zondag geen betaald werk doen. Nog slechts tien procent heeft bezwaar tegen winkelen op zondag en niet meer dan zes procent vindt dat bezoek aan een pretpark niet met de zondagsrust valt te verenigen.

De kloof tussen de wijze waarop men in de westerse wereld omgaat met de heiliging van de zondag en de boodschap die nog steeds op nogal wat plekken in de Adventkerk wordt gehoord wordt steeds wijder. De traditionele opvatting was dat we in de nabije toekomst te maken zullen krijgen met strenge zondagswetten en dat daardoor het leven van degenen die de Sabbat willen vieren heel moeilijk gaat worden. Maar het wordt steeds minder realistisch om ervan uit te gaan dat regeringen, op aandringen van hun burgers en van de kerken, een strikte zondagviering door middel van wetgeving zullen afdwingen. In werkelijkheid is er een duidelijke trend naar minder aandacht voor zondagsheiliging in plaats van naar meer eerbied voor die dag. Er zijn nog wel enkele groepen en organisaties die graag overheidsmaatregelen zien om de heiliging van de zondag te bevorderen, maar zij kunnen niet tegenhouden dat de activiteiten op de zondag steeds minder godsdienstig van aard zijn en dat de zondag vooral een dag wordt van recreatie en winkelen en dat steeds meer mensen ook graag op zondag hun pakjes van DHL en andere bezorgdiensten willen ontvangen.

Als adventisten moeten we ons de vraag stellen: Vinden we ergens in de Bijbel een aanduiding dat we in de tijd van het einde met steeds strengere zondagswetten te maken zullen krijgen? Wij zullen moeten toegeven dat het scenario van de zondagswetten in de eerste plaats gebaseerd is op uitspraken van Ellen G. White in haar boek De Grote Strijd. Voor sommigen betekent dit dat we, ondanks alle huidige ontwikkelingen, rekening moeten blijven houden met de onherroepelijke komst van deze wetten. Voor anderen betekent het dat Ellen White het kennelijk niet bij het recht eind had en dat ze daarom als profetisch baken heeft afgedaan. Voor mij betekent het dat velen van ons hun begrip van wat inspiratie is moeten bijstellen.

Ellen White schreef haar boek De Grote Strijdin het laatste deel van de negentiende eeuw tegen de achtergrond van de omstandigheden in het toenmalige Amerika. Haar wereld was heel overzichtelijk verdeeld tussen katholieken en protestanten. Zij behoorde tot een kleine sekte waarvoor weinig waardering bestond. Zij leefde in een tijd waarom politici op het niveau van de staten en van de federale overheid al het mogelijke probeerden te doen om een betere zondagsheiliging af te dwingen. Zij ervoer hoe in sommige staten sabbatvierders zelfs in de gevangenis belandden.  Die wereld bestaat echter niet meer. Maar het onderliggende thema van “de grote strijd” tussen de machten van goed en kwaad heeft niets van zijn relevantie verloren. Die strijd gaat op een totaal andere manier onverminderd verder in onze geseculariseerde maatschappij, die in godsdienstige en cultureel opzicht nu zo geheel anders is. Het is aan ons om te ontdekken op welke fronten die ‘grote strijd’ in onze wereld van de eenentwintigste eeuw wordt gevoerd.

Voor sabbat-vierende adventisten is het zaak om het niet voortdurend te hebben over een eindtijd scenario dat steeds minder plausibel wordt, maar om de mensen om ons heen ervan te overtuigen dat het respecteren van het door God in de tijd ingebakken ritme van zes-plus-één niet alleen enorme geestelijke en sociale zegeningen met zich meebrengt, maar ook goed is voor onze gezondheid. De mens werd geschapen met een inwendige klok die we alleen tot ons eigen nadeel kunnen veronachtzamen. De sabbat blijft het beste medicijn tegen stress en burn-out en het beste middel om moreel op de been te blijven. De sabbat is het God-gegeven instrument om onze geestelijke accu’s op te laden en om ons contact met God en de mensen die ons lief zijn te behouden of te intensiveren.

Laten we geen energie verspillen in het promoten van een onrealistisch zondagswetten-scenario, maar al het mogelijke doen om de mensen te overtuigen van de zegen van de sabbatsrust, en om in ons leven te laten zien wat die wekelijkse rust op de zevende dag in allerlei opzichten voor ons doet.