Op sabbat preek ik vaak op aanzienlijke afstand van waar ik woon, maar toch probeer ik zoveel mogelijk ook de sabbatschool te bezoeken. Soms ben ik wel wat te laat, wanneer ik eerst mijn vrouw naar Harderwijk breng. Dat is de gemeente waarvan wij lid zijn en waar mijn vrouw ook behoorlijk actief is. Ik moet echter bekennen dat het bezoeken van de sabbatschool in het nu bijna afgelopen kwartaal niet altijd een onverdeeld genoegen was.

Tijdens dit kwartaal, dat nu bijna voorbij is, bestudeerde de Adventkerk wereldwijd het bijbelboek Openbaring. De uitleg van de boeken Daniël en Openbaring is steeds heel belangrijk geweest voor de kerk en veel adventisten zagen, naast een paar basis-leerstellingen, zoals de wederkomst, de sabbat, het hemels heiligdom en de toestand in de dood, ook de adventistische uitleg van de apocalyptische profetieën van de. Bijbel, als beslissende elementen van hun identiteit. De meeste kerkleden waren behoorlijk goed van die interpretatie op de hoogte en in de meeste adventistische boekenkasten waren steevast een paar dikke boeken over dit onderwerp te vinden, van de hand van Uriah Smith, James White en Louis R. Conradi, naast het boek van Ellen White met de titel ‘De Grote Strijd.’ Zij waren op de hoogte van de volgorde van de eindtijd-gebeurtenissen en wisten wat die betekenden voor de wereld om hen heen en voor het ‘overblijfsel” dat de Sabbat vierde en door de ‘grote verdrukking’ moest gaan, voordat zij uiteindelijk bij de komst van Jezus gered zouden worden. Dit zou allemaal heel spoedig gaan gebeuren, mogelijk al tijdens hun leven, zoals zij regelmatig in de sabbatpreken hoorden.

De leiding van de wereldkerk is er veel aan gelegen om deze gevoelens levens te houden en op alle mogelijke manieren te benadrukken dat de adventistische gelovigen aan de traditionele eschatologie (letterlijk: leer van de laatste dingen) moeten blijven vasthouden. De studiegids van dit kwartaal moest die overtuiging bij de leden van de kerk versterken.  Ranko Stefanovic, een theologieprofessor aan Andrews University, kreeg het verzoek om een studiegids te schrijven over de Openbaring voor het eerste kwartaal van 2019. Ik vermoed dat sommige leiders in het hoofdkantoor van de kerk dit besluit inmiddels betreuren, want ook al was zijn manuscript bepaald niet sensationeel afwijkend van de gangbare standpunten, toch probeerde de auteur een aantal zaken wat voorzichtiger te formuleren en hier en daar een andere nadruk te leggen. Maar voordat de vele vertalingen, overal ter wereld, klaar waren en naar de drukkers konden worden gestuurd, kwam er tot tweemaal toe een document van hogerhand met vele ingrijpende ‘correcties’. Deze correcties hadden duidelijk tot doel de historicistische benadering aanzienlijk aan te scherpen en het boekje een meer anti-katholieke tendens mee te geven dan de auteur bedoeld had.

Van overal vandaan kwamen protesten. Heel veel mensen die de sabbatschool bezoeken wilden iets anders horen dan hen werd voorgeschoteld—iets wat meer verband houdt met de eenentwintigste eeuw waarin zij leven in plaats van dingen die vooral een echo zijn vanuit het Amerika van de negentiende eeuw. Ik reken mijzelf ook tot die groep en zou graag zien dat we eens ophouden met de veelvuldige negatieve beschouwingen over andere christelijke kerken. En ik plaats vraagtekens bij heel wat van de verklaringen die gedeeltes van de Openbaring rechtstreeks van toepassing verklaren op specifieke historische gebeurtenissen en ben veel terughoudender geworden in het exact voorspellen van de eindtijd-gebeurtenissen. Ik probeer tegenwoordig de Openbaring allereest te lezen als een dramatisch stuk literatuur dat het geloofsvertrouwen van de christenen, toen het geschreven werd en ook nu nog,wil versterken. Christenen mogen zeker zijn van de goede afloop, ondanks de activiteiten van allerlei religieuze en politieke krachten die Gods plannen steeds proberen te dwarsbomen.  Dat is voor mij genoeg. En van wat ik in veel van de gespreksgroepen in de sabbatschool in diverse gemeenten in het afgelopen kwartaal hoorde, geldt dat voor heel wat van mijn medegelovigen. Ik hoorde heel wat keren dat de studiegids van het afgelopen kwartaal hen eerder in verwarring bracht dan dat zij zich erdoor gesterkt voelden in hun geloof.

Een week geleden bezocht in de prachtige Sainte Chapelle in Parijs. Ik heb heel intens gekeken naar het enorme rosette-raam waarin meer dan honderd scenes uit de Openbaring zijn afgebeeld. Het trof mij dat in het centrum van dit prachtige, kleurrijke raam een glas-in-lood afbeelding is van Christus te midden van een reeks gouden kandelaren, die (zoals Johannes ons heeft uitgelegd) de christelijke gemeenten (d.w.z. ons als gelovigen) symboliseren. Dat is de boodschap van het boek Openbaring: Christus is dicht bij ons. Ik zou willen dat ik dat vaker in het afgelopen kwartaal zou hebben gehoord.

PS. Deze phone app geeft een geweldige indruk van de ramen van La Sainte Chapelle: http://www.sainte-chapelle.fr/en/News/App-Unlock-the-secrets-of-the-windows