Gisteren zag ik toevallig het grootste deel van een uitzending van Dr. Phil op RTL-5. Dit is niet een kanaal waar ik vaak naar kijk. En Dr. Phil’s show staat ook bepaald niet bovenaan mijn lijst van “favorites.” Een aantal jaren geleden kregen mijn vrouw en ik een rondleiding door de Paramount studio’s in Los Angeles en zagen we onder andere de studio waar het programma van dr. Phil wordt opgenomen. Het is een heel populair programma waarvan sinds 2002 al zo’n 2700 afleveringen zijn geweest. Dr. Phil McGraw (zoals zijn volle naam luidt) werd beroemd vanaf het moment dat hij regelmatig een onderdeel verzorgde in de show van Opra Winfrey. Hij kreeg daarna zijn eigen programma, waarin relationele en leefstijl-problemen centraal staan. Ik blijf er verbaasd over dat mensen bereid zijn om voor de camera, ten aanhore van tientallen miljoenen mensen, hun intiemste problemen door dr. Phil te laten analyseren.

Gisteren zagen we een aflevering waarin een (Amerikaanse) vrouw van (schat ik) ruim 60 de hoofdpersoon was. Zij was, zo begreep ik, weduwe geworden en had vervolgens geprobeerd via een dating-site een vriend te vinden. Zij was op die manier met drie verschillende mannen in aanraking gekomen. Zij genoot van het contact dat zij met deze mannen had gekregen. Zij werd aangesproken met allerlei liefkozende namen, en genoot van de constante verzekeringen dat zij een buitengewoon lieve en bijzondere vrouw is. Maar geen van deze mannen woont in de VS en terwijl deze online “relaties” nu al een paar jaar duren, heeft zij geen van deze mannen ooit in levende lijve ontmoet. Wat deze mannen gemeen hadden was dat zij (naar zij zeiden) van de ene in de andere narigheid rolden en snel hulp nodig hadden om uit hun acute financiële problemen te komen. Hun “schat” in de VS was gevoelig voor dergelijke noodkreten en maakte in totaal in de laatste drie jaar niet minder dan 266.000 dollar over.

Uit het trieste relaas bleek dat het hier niet om een rijke dame gaat. Integendeel. Maar ze had een extra hypotheek op haar huis genomen, kostbaarheden verkocht, leningen aangegaan, enz. Nu, tijdens het programma van dr. Phil kwam ze eindelijk tot het besef dat ze op een geraffineerde wijze was opgelicht. Tijdens het gesprek werd ook duidelijk wat haar zo vatbaar had gemaakt voor de oplichterspraktijken van haar drie vrienden. Dat is in één woord samen te vatten: EENZAAMHEID.

(Dat mensen met bescheiden financiële mogelijkheden het slachtoffer worden van oplichters die op geraffineerde wijze anderen (vaak oudere vrouwen) weten uit te buiten hebben we maar al te vaak ook in de wereld van de religie gezien. Televisiedominees, maar ook leiders van andere zgn. “independent ministries,” zijn er dikwijls meesters in om hun slachtoffers hun laatste beetje spaargeld afhandig te maken.)

Maar, terug naar de mevrouw in het Dr. Phil programma. Eenzaamheid is helaas een geweldig probleem dat veel (vooral, maar niet uitsluitend) oudere mensen wanhopig maakt. De meesten van hen verschijnen niet in praatprogramma’s. Van sommigen vermoeden we het, maar velen houden het zo goed mogelijk verborgen dat ze eenzaam zijn. Tijdens de afgelopen maanden is het voor veel mensen extra zwaar geweest. Nu het sociale leven weer op gang komt, ligt het voor de hand dat we vooral op bezoek willen gaan bij (of bezoek willen ontvangen van familie en vrienden. Maar er zijn helaas te veel mensen die geen familiebezoek kunnen verwachten en geen sociaal netwerk hebben—-kortom mensen die eenzaam zijn. Zouden we niet allemaal kunnen besluiten dat we met regelmaat ook eens iemand opzoeken die niet direct tot onze familie of vriendenkring behoort, maar van wie we weten (of vermoeden) dat hij/zij eenzaam is en zou genieten van een beetje persoonlijke aandacht? Dat moet toch eigenlijk niet te moeilijk zijn . . .