Terugblikken en vooruitblikken: er valt niet aan te ontkomen. Alle media hebben overzichten van wat 2021 ons bracht en prognoses over wat we in 2022 kunnen verwachten. Wat gaat het nieuw jaar ons brengen? Het ziet ernaar uit dat over ongeveer een week Mark Rutte in gezelschap van de koning met een ministersploeg op het bordes van Paleis Huis te Bosch zal staan, en we na een interim van bijna een jaar weer een echte regering zullen hebben. Laten we hopen dat deze nieuwe regering de grote problemen van Nederland voortvarend zal aanpakken.

Maar buiten Nederland is er–heel veel meer dan in ons land–dat zorgen baart. De oorlogen in Jemen en Syrië, de spanningen tussen Israël en Palestina en ten aanzien van Iran, de crisis rond Oekraïne, de chaos in Afghanistan, de machtspolitiek van China—-het zijn allemaal onvoorspelbare factoren. Zal vrede het gaan winnen van oorlog? Zal verstand de boventoon voeren en de emoties kunnen beteugelen? Wordt 2022 opnieuw een jaar van ongekende polarisatie in de Verenigde Staten en in andere delen van de wereld en moeten we blijven vrezen voor uitbarstingen van links- en rechts-extremisme?

We weten dat ook in 2022 de Corona-pandemie een angstige realiteit blijft. Wat volgt er op de omikron variant? Krijgen we in het nieuwe jaar opnieuw te maken met langdurige lockdowns? Moet de wereld rekenen op tientallen of zelfs honderden miljoenen besmettingen, met diverse onberekenbare nieuwe varianten? Ik ga er wel vanuit dat ik opnieuw een of meer boosterprikken moet gaan halen (na de derde prik die ik onlangs kreeg). De Nederlandse overheid heeft al een enorme reservevoorraad aan vaccins voor extra boosterprikken besteld.

Ja, en natuurlijk is er de vraag hoe het met de kerk zal gaan in het nieuwe jaar. Met “de kerk” bedoel ik de Kerk van de Zevendedags Adventisten die mij nog altijd heel dierbaar is. In juli zal het al twee jaar vertraagde wereldcongres—-in afgeslankte vorm—-plaatsvinden. Wat kunnen we verwachten? Zullen er eindelijk ingrijpende personele wijzigingen zijn in de top van de Adventkerk? Zal er daardoor ten langen leste een koerswijziging plaatsvinden waarnaar zo velen met mij verlangen?

De Nederlandse Adventkerk houdt haar (eveneens uitgestelde) vijfjaarlijkse congres in oktober. Denkend aan wat dit congres zal kunnen brengen gaat het mij niet zozeer om welke personen voor welke posten zullen worden gekozen. De belangrijkste vraag is voor mij of de afgevaardigden eindelijk de moed zullen hebben om te besluiten dat vrouwelijke predikanten niet langer gediscrimineerd mogen worden. (Op Nieuwjaarsmorgen keken en luisterden mijn vrouw en ik naar een televisie-uitzending van een Duitse Evangelische Gottesdienst. Naast de mannelijke voorganger was er ook een vrouwelijke predikant—naast elkaar—zonder enig onderscheid in status of rang. Het voelde absoluut normaal. Waarom is dat in de Nederlandse Adventkerk nog steeds niet “normaal”?)

En wat gaat 2022 voor mij persoonlijk brengen? Ik hoop en bid dat ik en degenen die mij lief zijn een gezond, gelukkig, creatief en gezegend jaar tegemoet gaan. Zullen we ook weer op reis kunnen gaan? Zullen we onze kleinkinderen in Zweden weer eens in levende lijve kunnen zien? Zal het mogelijk zijn om familieleden in Canada te bezoeken en de reis naar Californië af te maken die we twee jaar geleden door familieomstandigheden moesten afbreken? En kunnen we misschien weer plannen maken voor een bezoek aan vrienden in Australië?

Als ik aan mijn activiteiten in het nieuwe jaar denk, dan nemen vooral de schrijfprojecten een belangrijke plaats in. In 2021 ging het daarbij vooral om artikelen—in Nederlandse kerkelijke bladen, maar ook om regelmatige bijdragen in Adventist Today, Spectrum en Mountain View, alsook in het academische tijdschrift Spes Christiana, waarvan ik de redacteur ben. Helaas ben ik er nog niet in geslaagd een uitgever te vinden voor een manuscript dat al ruim een jaar op de plank ligt: een in het Engels geschreven boek met dagelijkse overdenkingen, speciaal gericht op mensen die in de kerk een of andere leidinggevende functie hebben. Heel jammer, maar wie weet lukt het in 2022 een uitgever te vinden.

In het begin van 2022 gaat de Nederlandse versie verschijnen van He Comes: How, When and Why Jesus Will Return. Ik werk momenteel aan een Nederlandse vertaling uit het Frans en bewerking van een boek van dr. Jean-Claude Verrecchia over de manier waarop de Bijbel tot stand is gekomen. En onvermijdelijk loop intussen na te denken over een nieuw boek dat ik mogelijk binnenkort op stapel kan zetten.

Onze woordenschat is verrijkt met woorden als Zoom en Zoomen. Ze duiden op de digitale techniek om beeldgesprekken te hebben via het internet en om in deze Corona-tijd virtuele vergaderingen en kerkdiensten te houden. In 2021 heb ik een reeks presentaties gedaan voor speciale sabbatscholen in de VS. Onlangs heb ik een reeks over acht historische personen afgesloten die als “dwarsliggers” grote invloed hebben gehad in hun kerken. Later deze maand doe ik een drietal presentaties die gebaseerd zijn op mijn recente boek over de wederkomst.

Ik hoop dat ook in het nieuwe jaar allerlei dingen kan doen die betekenisvol zijn voor anderen. Maar, net als de meeste mensen om me heen, verlang ik naar een “normaal” jaar, waarin ik ook weer fysiek naar een kerkdienst kan gaan en kan preken voor publiek in plaats van via Zoom. Vorige week is een preek opgenomen die ik in Emmen hield voor een lege kerkzaal. Op 8 januari zal die worden uitgezonden via YouTube. Het is fijn dat we, onder de huidige omstandigheden, over dit soort techniek kunnen beschikken, maar zonder het persoonlijk contact gaat veel verloren. En behalve kerkgang mis ik museumbezoek, bij vrienden op bezoek gaan, iets drinken op een terras of samen ergens iets gaan eten.

Maar hoe 2022 er ook uit zal zien, als we het nieuwe jaar met geloof en vertrouwen op God tegemoet gaan, dan zullen we sterk genoeg zijn om eventuele teleurstellingen op te vangen en zullen we, ondanks Corona, blij en dankbaar van veel goede dingen kunnen genieten.