Hieronder volgt een ongevraagd advies aan de bestuurders van de Adventkerk in Nederland. Zij zitten waarschijnlijk niet op mijn advies te wachten. Misschien wekt het zelfs irritatie op. Maar ik doe het toch maar. Want de vraag hoe we in onze kerkgemeenschap de polarisatie kunnen terugdringen, en een gezonde diversiteit kunnen bevorderen, waarbij iedereen het gevoel kan krijgen dat hij/zij ertoe doet, houdt me voortdurend bezig.

Sommige van de dingen die ik hieronder noem kosten aardig wat geld. Maar gelukkig gaat het de kerk momenteel financieel tamelijk goed en investeren in het herstel van onderling vertrouwen in de kerk lijkt mij heel verantwoord. Ik denk aan een zevental punten. De volgorde is willekeurig.
1. Er zijn in de afgelopen jaren veel mutaties geweest in het predikantencorps. Veel collega’s kennen elkaar niet of nauwelijks. De groep hangt nu in veel opzichten als los zand aan elkaar. Organiseer daarom in de nabije toekomst een meerdaagse ontmoeting “op de hei”, op een aangename locatie, van alle predikanten en actieve emeriti, om elkaar beter te leren kennen en het groepsgevoel te versterken.
2. Organiseer in 2023 weer een “Open Dag”, waar de kerk zich in de volle breedte kan presenteren en leden uit het gehele land elkaar ongedwongen kunnen ontmoeten. Dat was in de tijd van vóór de Corona een traditie geworden die heel erg op prijs werd gesteld. De Open Dag kan laten zien hoe verschillend de activiteiten en initiatieven zijn van de landelijke kerk en van gemeenten, en wat er zoal (ook letterlijk) op alle gebieden in de kerk “te koop” is.
3. Stimuleer gemeenten om regionale, multi-etnische en multiculturele sabbatten te organiseren, waarin leden van een aantal verschillende gemeenten (en misschien zelfs van buurgemeenten van over de landsgrenzen) elkaar kunnen ontmoeten en zich door elkaar kunnen laten inspireren.
4. Geef een speciaal nummer uit van Advent dat gewijd is aan het terugdringen van de huidige polarisatie. Benoem eerlijk de issues die spelen en geef ruimte voor een dialoog die kan bijdragen tot beter onderling begrip.
5. Organiseer gedurende de komende bestuursperiode weer eens een nationale toogdag waarop de leden uit het hele land massaal bijeenkomen. Het is alweer heel wat jaren geleden dat dit voor het laatst gebeurde. We moeten daarvoor ongeveer tien jaar teruggaan en het feit dat dergelijke evenementen erg duur zijn heeft de lust om weer zo’n dag te organiseren sterk doen afnemen. Maar we hebben af en toe zo’n evenement nodig om te ervaren dat we samen kerk zijn. En dat mag dan wel wat kosten.
6. Na de Corona-tijd is er in veel kerkelijke gezindten bezorgdheid om het afgenomen kerkbezoek. Voor sommigen heeft ook na de pandemie de digitale kerkdienst definitief de plaats ingenomen van het fysiek naar de kerk gaan. Anderen schijnen moeite te hebben het ritme van de wekelijkse kerkgang weer op te pakken. Ik heb de indruk dat dit ook in onze kerk speelt—-hoewel dat van plaats tot plaats verschilt. Zou het goed zijn om een landelijke werkgroep te vormen om na te gaan wat gedaan kan worden om kerkbezoek te stimuleren? In de meeste gemeenten komt zo’n 40 procent van degenen die op de ledenlijst staan nooit of zelden in de kerkdienst.
7. En dan nog iets anders. Er wordt veel geklaagd over het feit dat e-mails aan “de unie” heel vaak niet worden beantwoord en ook dat het kantoor heel slecht bereikbaar is. Door thuiswerken van de medewerkers is er vaak niemand op kantoor. (Ik ervaar dat als ik op dinsdagmorgens als vrijwilliger een aantal uren in het kerkelijk archief werk. Als ik rond 9 uur arriveer is er dikwijls niemand die mij kan binnenlaten). Het kan het vertrouwen in “de unie” doen toenemen als dit aspect aandacht krijgt.

Het is niet moeilijk om vanaf de zijlijn advies te geven. En ik zou zeker nog wel een paar dingen kunnen noemen. Natuurlijk is het gemakkelijk om te reageren met de soms terechte conclusie dat “de beste stuurlui” aan wal staan. Het zijn trouwens geen geniale ideeën die niemand anders kan bedenken. Maar het bovenstaande valt in de categorie van constructief willen meedenken en ik hoop dat het zo wordt gezien.