Ik heb de grote overstap gemaakt, van een ‘normale’ laptop naar een Apple, en wel naar een MacBook Air. De kenner weet dat er een uitvoering is met een scherm van 11 inches of met een van 13 inches, en dat je kunt kiezen uit honderd en zoveel gigabyte geheugen en 256 gigabyte. Ik ben de gelukkig eigenaar van een apparaat met een scherm van 13 inches en met het maximale geheugen. Je kunt maar nooit weten of je het nodig zult hebben.

Ik zag er erg tegenop om alle bestanden van mijn Acer over te moeten zetten naar mijn nieuwe MacBook. Hoe krijg je je adresboek ongeschonden op het nieuwe apparaat? Hoe kun je de draadloze printer installeren en de verbinding daarmee tot stand brengen? Ja, je krijgt een dvd bijgeleverd, maar er is een kleine complicatie: de MacAir beschikt niet over een disk drive. Krijg ik mijn blogs feilloos overgezet en kan ik met mijn Apple hetzelfde programma gebruiken? En moet ik nu mijn ‘favoriete’ internet sites handmatig invoeren? En hoe krijg ik mijn Skype weer aan de praat? Zo zijn er nog wat dingen die moeten worden opgelost.

En dan moet ik natuurlijk nog de kneepjes van het werken met mijn nieuwe apparaat onder de knie zien te krijgen. Waarom zit er geen ‘delete’ knop op mijn toetsenbord? Hoe vind ik iets in een bepaald document terug? Enzovoort, enzovoort. Gelukkig was mijn dochter direct bereid om haar vader een dagje te komen helpen en kon er gemakkelijk via Skype met mijn zoon in Zweden contact worden gelegd. Als computer vakman weet hij op ontstellend veel vragen een onmiddellijk antwoord en via de verbluffende mogelijkheid van ‘scherm delen’ kan hij dan op het scherm aanwijzen wat we op 2000 kilometer afstand precies moeten doen.

Ik ben niet helemaal, totaal, volstrekt computer-analfabeet, maar toch plaatst deze operatie me voor fikse uitdagingen. Hoe doen andere mensen dat, die geen zonen of dochters hebben die te hulp kunnen schieten? Volgens mijn dochter is er altijd wel een neef of een buurman die even kan komen helpen. Ik twijfel daar een beetje aan en heb zo het donkerbruine vermoeden dat er heel wat mensen zijn die soms in cyber-wanhoop dreigen te verzinken.

Inmiddels werkt het allemaal schitterend. Ik heb nog nooit zo’n soepel (en verlicht) toetsenbord gehad. Bovendien is het digitale wonderding super-plat en weegt het ding maar ongeveer anderhalve kilo. En kan ik 7 uur op een acculading werken. Ik heb waarlijk voortgang gemaakt sinds begin 1987 toen ik mijn eerste computer kocht: een in Korea gebouwde IBM kloon, die nog geen harde schijf had en waarin twee 5 ¼ inch diskettes moesten worden gestopt. Elk van de diskettes had een opslagcapaciteit van zegge en schrijven een dikke vijfhonderd kilobytes (als ik me dat goed herinner). We gebruikten als wordprocessing programma Word Perfect 4.1, en iets later 4,2. Er waren en stuk of acht ‘floppies’ nodig om alle mogelijkheden van het programma te kunnen benutten.

Intussen loopt de meimaand weer naar zijn einde. Om te zeggen dat het een volle maand was, is een behoorlijke understatement. Mijn werk in Brussel vroeg veel aandacht. Dan was er nog het een en ander in de familiesfeer—een bruiloft en bezoek vanuit het buitenland. En ik had, al geruime tijd geleden, in een sfeer van overmoed, beloofd om gedurende een aantal dagen in Huis ter Heide paraat te zijn voor het jaarlijkse festival voor ‘kerk-planters’ in Huis ter Heide.

Inmiddels (zondagavond) ben ik weer in Brussel gearriveerd. Buiten is zojuist een zware donderbui weer weggetrokken. Vlak bij het hotel is een restaurantje waar je lekker kunt eten, omgeven door een schat aan Kuifje-memento’s. Op de begane grond kunnen de Tintin adepten zich van al hun vakliteratuur voorzien, terwijl deze beroemde Belgische schepping van de Belgische schrijver/tekenaar Hergé je van alle muren van het restaurant op de eerste etage omringt. Het levert een ambiance op die je helpt om een uurtje volledig te kunnen relaxen, hetgeen ik zojuist heb gedaan. Ik ben altijd een liefhebber geweest (en ben dat nog steeds) van de avonturen van heer Bommel en zijn vriend Tom Poes. Maar misschien moet ik toch ook eens gaan verdiepen in de lotgevallen van Kuifje, alias Tintin.