We wensen elkaar een gelukkig kerstfeest en over een paar dagen horen we weer overal het “gelukkig nieuwjaar” in alle toonaarden Maar, geluk, wat is dat eigenlijk? Het woord heeft in elk geval geleden onder een enorme inflatie.

Geluk is voor veel mensen vooral het winnen van een flink bedrag in de Staatsloterij of in de Postcode Loterij. Als geluk zo wordt gedefinieerd, dan heb ik nooit veel geluk gehad. Ik heb jarenlang trouw een staatslot gekocht, maar doe dat niet langer, want het brengt me geen geluk. Eén keer, zo’n twintig jaar geleden, heb ik 500 gulden gewonnen, maar verder is het geluk beperkt gebleven tot hooguit de eigen inleg.

Heeft geluk vooral te maken met materiële voorspoed? Er bestaat misschien wel een zekere samenhang. Maar uit enquêtes blijkt dat rijkdom lang niet altijd tot geluksgevoel leidt. Vaak kunnen grote financiële zorgen daarentegen ons geluk wel danig verstoren.

Ik vraag het me wel eens af: Ben ik echt gelukkig? Aan de ene kant zijn er heel veel dingen die de schaal naar de positieve kant doen doorslaan. Ik ben al meer dan veertig jaar gelukkig getrouwd met dezelfde partner. Ik heb twee volwassen kinderen die hun plek hebben gevonden in het leven en met wie wij een goede band hebben. We hebben een fijn appartement gevonden. Ik heb mijn leven lang werk kunnen doen waarin ik mijn idealisme, mijn energie en heel veel creativiteit kwijt kon. Ik ben nog redelijk gezond en vitaal. Ik word ook nu nog steeds behoorlijk vaak uitgenodigd om aan een of andere programma of evenement een bijdrage te levmee te werken. Als ik wat schrijf wordt dat meestal wel ergens gepubliceerd. En het geeft me een goed gevoel dat zelfs mijn weblog dagelijks gemiddeld door bijna 100 mensen wordt bezocht!

Maar, aan de andere kant zijn er ook wel dingen die mijn geluk temperen. Er zijn best af en toe tegenvallers. En als je 66 bent, ben je fysiek toch wat beperkter dan zo’n 20 jaar daarvoor. Ik zou ook best mijn kleindochtertje in Zweden wat vaker dan twee of drie keer per jaar willen zien. En er zijn uiteraard ook wel dingen die buiten mijn financiële bereik liggen. Ik zou liever in een C5 rijden dan in mijn huidige C3. En niet alle reis-wensen kunnen in vervulling gaan. En, vaker dan vroeger lijkt het wel, word ik ook met ellende geconfronteerd in familie- of vriendenkring. En de echte onverbiddelijke bestseller heb ik ook nog niet geschreven.

Ja, ben ik gelukkig? Ik stelde mijzelf vanmorgen nog weer eens die vraag, terwijl ik vanuit de gezellige warmte, net na zonsopgang (half tien), naar buiten keek, naar de vreedzame sneeuw, en terwijl mijn schoondochter en zoon druk bezig zijn met de voorbereidingen van Julafton (vandaag, de dag vóór Kerst, waarop de Zweden hun kerstmaaltijd hebben en waarna het vervolgens pakjesavond is).

Ben ik echt gelukkig? Het is een vraag die heel veel mensen zich door de eeuwen heen hebben gesteld. Thuis heb ik een boek met de intrigerende titel: A History of Happiness. Het vertelt hoe geluk in de loop van tijd steeds met andere dingen werd geassocieerd.

Geluk heeft, denk ik, toch vooral te maken met liefde. Zijn er mensen van wie je kunt houden? En van wie je weet dat ze ook van jou houden? En wellicht vooral ook met tevredenheid en dankbaarheid en met de ervaring dat je toch tevreden en dankbaar kunt zijn, ook als niet alles altijd meezit en er best nog wat te wensen overblijft.

En geluk heeft toch, denk ik, vooral ook te maken met de religieuze dimensie in je leven. Een gelukkig kerstfeest is niet denkbaar zonder het Kerstkind en echt gelukkig wordt het nieuwe jaar niet als geloof en het vertrouwen in God daarin geen plaats krijgt.

Met dat in gedachten wens ik alle lezers van deze blog veel geluk: een gelukkig kerstfeest en een gelukkig nieuwjaar.