Ik was de afgelopen week een paar dagen in Engeland.  Het is altijd een genoegen om door het Zuid-Engelse heuvellandschap te rijden, even naar mijn oude woonplaats St. Albans te gaan en daar een uurtje in de beroemde kathedraal te vertoeven. En even een kijkje nemen in de enorme Norrington Room van de Blackwell’s boekwinkel in Oxford is de kers op tart. Maar het eigenlijke doel van mijn bezoek aan het Verenigd Koninkrijk was het houden van de Diversity Lecture op Newbold College. Mijn onderwerp was:  Difficult Conversations within Adventism.

Uiteraard was er na afloop gelegenheid tot het stellen van vragen. Bij het beantwoorden van een van de vragen maakte ik een opmerking over het lezen van de Bijbel en zei ik dat we de Bijbel vooral moeten lezen, in plaats van hem te bestuderen. Die opmerking ging in de dagen daarna een eigen leven leiden op Facebook. Wat ik bedoelde heb ik kort uiteengezet in mijn recente boek (GAAN of BLIJVEN?, pp. 187, 188). Natuurlijk blijft het bestuderen van de Bijbel, zowel door de vakmensen als door de ‘gewone’ gelovigen belangrijk. Maar het lezen van de tekst komt eerst! Ik laat hieronder het stukje volgen dat dit benadrukt.

Lees je Bijbel

Adventisten hebben het vaak over bijbelstudie. Voordat mensen gedoopt worden en lid worden van de kerk krijgen zij vaak een reeks ‘bijbelstudies’ om beter bekend te raken met ‘de waarheid’. Wij hebben onze wekelijkse bijbelstudies in de zogenaamde sabbatsschool. Al vroeg in hun geschiedenis leenden de adventisten het zondagsschoolmodel van andere kerken en pasten dat aan, zodat het aansloot bij hun specifieke situatie. Het instituut van de sabbatsschool heeft beslist geholpen de kennis van de Bijbel onder de kerkleden te vergroten. Maar steeds meer adventisten beginnen te beseffen dat dit soort ’studie’ van de Bijbel vaak veel te wensen overlaat. De meeste themaboekjes richten zich een kwartaal lang op een bepaald onderwerp, dat vervolgens wordt onderverdeeld in dertien sub-thema’s. De schrijver van de studiegids kiest een aantal teksten die, naar zijn mening, betrekking hebben op het onderwerp, voegt daar een korte uitleg of beknopt commentaar aan toe en laat die vergezeld gaan van enkele citaten (gewoonlijk van Ellen G. White). Dikwijls wordt bij de keuze van de bijbelteksten weinig rekening gehouden met het oorspronkelijke verband. In veel gemeenten laat de wekelijkse sabbatsschool zien dat de traditionele bewijstekstmethode nog springlevend is. En zelfs als er een kwartaal is waarin een compleet bijbelboek wordt bestudeerd wordt vaak maar weinig aandacht gegeven aan de achtergronden van dat bijbelboek en de specifieke theologische benadering die daarin te vinden is.

Ik ben tot de slotsom gekomen dat we misschien minder de nadruk moeten leggen op het bestuderen van de Bijbel en de Bijbel moeten gaan lezen.—als een verhaal dat we van het begin tot het einde willen volgen. Bij het lezen van een roman willen we de plot niet verliezen. We pakken niet een alinea hier en een paar regels daar om die vervolgens naar ons eigen inzicht in een bepaalde volgorde te plaatsen. Als we een boek lezen willen we ontdekken hoe het verhaal zich ontwikkelt en hoe het afloopt. In zekere zin geldt dat ook voor de Bijbel. De Bijbel is Gods verhaal over hoe hij met ons en met de wereld omgaat. We doen er verstandig aan dat van begin tot eind te lezen. Het kan zijn dat we hier en daar een paar bladzijden overslaan (bijvoorbeeld als we lange geslachtsregisters of andere lijsten met namen tegenkomen), zoals we dat ook bij een gewoon boek misschien doen. Maar het gaat erom het hele verhaal te volgen. Dat geldt ook voor de aparte gedeeltes die we de ‘bijbelboeken’ noemen. We hebben alleen het volle profijt van ons lezen als we die bijbelboeken van begin tot einde lezen. Sommige ervan zijn zo kort dat je dat zonder probleem in één sessie kunt doen.

Wanneer we deze methode toepassen, ontdekken we soms dat overbekende teksten eigenlijk niet zeggen wat we altijd dachten. Als we deze teksten niet in hun verband lezen, en niet kijken naar wat eraan voorafgaat en naar wat erop volgt, kunnen we tot verkeerde conclusies komen. Zelfs als we dingen die we tegenkomen niet onmiddellijk begrijpen, kan toch de onderliggende boodschap van de Bijbel, of een deel ervan, duidelijk zijn. Het kan heel nuttig zijn om ook over de Bijbel te lezen (bijvoorbeeld een goed commentaar), maar dat kan het lezen van de Bijbel zelf niet vervangen. Helaas zijn er veel christenen die meer over de Bijbel dan in de Bijbel lezen.