Geroepen

 

Sinds ik ruim twee weken geleden uit Zweden naar huis terugkwam ben ik tamelijk productief geweest. (We weten allemaal dat je kunt proberen veel te doen, maar dat is nog niet hetzelfde als productief zijn!)  Naast het voorbereiden van twee nieuwe preken, schreef ik twee korte artikelen in het Nederlands en twee wat langere in het Engels. Daarnaast werkte ik aan twee presentaties voor een congres over ‘Het vieren van onze diversiteit’ dat eind november in Oxford (Engeland) wordt gehouden. Eerder deze week was ik klaar met de eerste presentatie en vanochtend heb ik  de laatste hand gelegd aan de tweede.

En het lukte bovendien ook nog om mijn studeerkamer eens goed op te ruimen en iets plezieriger in te richten, door wat met boekenkasten te schuiven en mijn bureau wat te verplaatsen. Al met al geeft het een voldaan gevoel.

Wat ik deze week ook heel fijn vond was het bekijken van een indringende film die door David Brillhart is gemaakt over het thema van vrouwelijke predikanten in de Adventkerk. De film heet CALLED (Geroepen) en duurt ongeveer een half uur.

Ik ken David sinds 1990. Ik woonde toen in Ivoorkust in West-Afrika en kreeg de opdracht een video samen te stellen over het werk van de kerk in de zgn. Afrika-Indische Oceaan Divisie, die naast enkele Engelstalige landen in West-Afrika (Ghana en Nigeria) alle landen omvatte waar Frans de officiële taal is (tot aan Madagaskar en de Franssprekende eilanden in de Indische Oceaan aan toe). Ik schreef het script en reisde met het team dat de film maakte door een reeks van Afrikaanse landen, terwijl David verantwoordelijk was voor het eindresultaat. Ik herinner mij hoe we in een studio in Californië enkele nachten doorwerkten om de film op tijd klaar te krijgen voor vertoning tijdens de Generale Conferentie in Indianapolis.

Ik ben altijd in regelmatig contact gebleven met David. Het verbaasde me dan ook niet dat ik (met vele anderen) een bericht van hem kreeg met de link naar de film (https://vimeopro.com/user2035123/called), en met het verzoek zijn bericht met zoveel mogelijk anderen in mijn Facebook netwerk te delen.

De film over de ervaringen van vier vrouwelijke predikanten in de Adventkerk in Amerika ontroerde mij op een manier als niet veel films doen. Het gaf een indrukwekkend beeld van de vooroordelen en tegenstand waarmee zij te maken kregen toen zijn met hun werk in de gemeenten die hen waren toegewezen begonnen. Maar gelukkig liet de film ook zien hoe veel vooroordelen verdwenen toen men gewend raakte aan deze vrouwelijke predikanten en hen begon te waarderen.  Brillhart en zijn team slaagden er in hun verhaal te vertellen zonder vruchteloze argumenten over bijbelteksten, maar door het ‘probleem’ een paar gezichten te geven. Een opmerking van een jong meisje met Roemeense ouders raakte me vooral: ‘Schrijf niet het verhaal van iemand anders voordat dat je het van de persoon zelf hebt gehoord.’

In de afgelopen paar dagen hebben David Brillhart en ik ook wat van gedachten gewisseld over een ander project. Zou het niet geweldig zijn als er een soortgelijke film zou kunnen worden gemaakt over de problematiek die ik in mijn recente boek GAAN of BLIJVEN: een boek voor adventisten aan de zijlijn behandel? David zou er graag zijn medewerking aan willen verlenen, maar voorlopig zal het wel een droom blijven—tenzij zich plotseling van ergens een Mecenas aanmeldt die voor de financiering wil zorgen. Maar wie weet?

Vooralsnog vraag ik alle lezers van deze blog de film zelf te bekijken (zie de link hierboven) en er anderen persoonlijk en via de sociale media over te vertellen!