Nog niet zo lang geleden had Kees de Jager nog een baan in het bedrijfsleven. Na drie jaar niet onverdienstelijk als staatssecretaris te hebben gewerkt, heeft de val van het kabinet hem plotseling het ministerschap in de schoot geworpen. Wie weet hoe zijn verdere loopbaan eruit zal zien?! Misschien ook een ministerschap in een volgend kabinet? Of straks een hoge post in de internationale financiële wereld?
Je kunt plotseling omhoog schieten. Maar het kan ook de andere kant op gaan. Sven Kramer was de gedoodverfde winnaar op de 10.000 meter voor mannen in Vancouver. Toevallig zat ik voor de buis toen hij schijnbaar moeiteloos het ene rondje na het andere aflegde. Het goud was binnen zijn bereik. Maar het felbegeerde metaal was uiteindelijk voor zijn Koreaanse mededinger. Nog jarenlang zal er in schaatskringen worden gepraat over de blunder van Svens coach die tot de dramatische diskwalificatie leidde.
Het kan verkeren. Je kunt door hard werken veel bereiken. Concentratie en kundigheid kunnen je helpen om te klimmen op de ladder van succes. Maar er zijn uiteindelijk ook veel factoren die je op geen enkele manier in de hand hebt. De ‘man in the street’ spreekt van mazzel of geluk. De filosoof heeft het over kans en contingentie. Alles is, volgens de contingentietheorie, afhankelijk van toevallige factoren. Het komt zoals het komt!
Zoals gewoonlijk liggen de dingen wat ingewikkelder dan je op het eerste gezicht zou denken. Het is waar dat allerlei onberekenbare factoren een rol kunnen spelen. Of je een functie krijgt of voor een klus wordt gevraagd hangt vaak voornamelijk af van het feit dat (1) je deel bent van het juiste netwerk; (2) op het juiste moment beschikbaar bent; of (3) je naam op het kritieke moment komt bovendrijven. Zo gaat het in het bedrijfsleven; zo gaat het ook in not-for-profit organisaties, met inbegrip van de kerk. Maar ik ben niet zo cynisch dat ik ervan uitga dat het alleen maar daarvan afhangt en op geen enkele manier samenhangt met de kennis, ervaring en kundigheden van de betrokkene. En als het gaat om de kerk, dan geloof ik dat we toch ook mogen rekenen op de invloed van de Geest. Ik denk dat we daar zeker vanuit moeten gaan als over enkele maanden de afgevaardigden weer uit de hele wereld in Atlanta (VS) samenkomen om nieuwe leiders voor de wereldwijde Adventkerk te kiezen.
Maar, voordat we in kerkelijke kring mensen gaan kiezen hebben we de gemeenteraadsverkiezingen. Ik mag volgende week naar het stemlokaal in Zeewolde, waar ik de keuze heb uit zeven lokale partijen, waaronder Burgerbelangen en Leefbaar Zeewolde. Iemand met wie ik inmiddels bevriend ben geraakt staat op de zevende plaats op de plaatselijke CDA-lijst. Hij maakt kans op mijn stem, maar zeker weten doe ik het nog niet.
En daarna doemt 9 juni al snel op. Ik betreur de val van het kabinet en vind het buitengewoon opportunistisch om nu een crisis te veroorzaken, maar een stevige verkiezingsstrijd, met alle debatten en peilingen en commentaren, is toch altijd weer spannend. Ik verheug me er al op.
Maar het is nog niet zo ver. Eerst ga ik nu vijf daagjes naar Zweden om de verjaardag van mijn zoon te vieren. Mijn vrouw ging in november naar de verjaardag van onze kleindochter en nu ben ik aan de beurt. De supergoedkope vliegtickets van tegenwoordig zijn een zegen voor gepensioneerde lieden. Toen ik de reis vele weken geleden boekte kon ik echter niet vermoeden dat het vanmorgen vroeg op mijn Zweedse bestemming min-32 graden Celsius zou zijn. Ik hoop dat het kwik snel de weg naar boven vindt . . .