Vier dagen zult ge arbeiden . . .

 

Gisteren vielen mij drie dingen op die allen te maken hebben met het weekend en de sabbat/zondag problematiek. Bij Uitgeverij Eerdmans (in de VS) komt binnenkort een boek uit met de titel Sunday, Sabbath, and the Weekend, met als ondertitel Managing Time in a Global Culture. Gelukkig heb ik een contact bij die uitgeverij en als ik het niet overdrijf kan ik hun boeken gratis ontvangen na een simpele e-mail. Dit boek trekt natuurlijk mijn aandacht en de e-mail is dan ook onderweg.

 

Het is opmerkelijk hoeveel boeken er de laatste jaren verschijnen over het thema van de rustdag. Steeds vaker horen we van diverse kanten een dringende oproep om ervoor te zorgen dat we kunnen ‘onthaasten’ en dat er een stuk ‘heilige’ tijd is in ons leven waarin we in alle opzichten tot rust kunnen komen. Voor adventisten is dat bekende taal en het is een thema waarop we goed kunnen inhaken. (Recent is er ook een baanbrekend boek over de sabbat in adventistische kring gepubliceerd: The Lost Meaning of the Seventh Day, door Sigve K. Tonstad; uitgave: Andrews University Press, 2009).

 

Maar er was ook een tweede zaak die me opviel. Volgens een kerkelijk bericht zal de Adventkerk  heel nauwkeurig allerlei ontwikkelingen bij de Europese Unie gaan monitoren die te maken hebben met de viering van de zondag. In verschillende landen wordt er immers op aangedrongen dat het recht van de werknemers op een vrije zondag beter moet worden beschermd. Zodra er sprake is van mogelijke overheidsmaatregelen ten faveure van de zondag, zijn adventisten alert. Het is inderdaad belangrijk dat zij er steeds als de kippen bij zijn om erop te wijzen dat ook de rechten van de sabbatvierende minderheden veilig moeten zijn.

 

Ja, en dan was er een derde punt. Voortaan geldt in het hoofdkantoor van de Adventkerk in Silver Spring (nabij Washington. DC) een vierdaagse werkweek. Deze week kregen de werknemers te horen dat zij vanaf heden vier dagen van elk tien uur zullen werken. De meerderheid van hen is zeer content met die verandering. Ik heb er niet het minste bezwaar tegen dat de werktijden bij de Generale Conferentie worden gewijzigd. Ik moet er alleen even aan denken dat ik niet op vrijdag opbel naar iemand die daar werkt. Maar zo vaak gebeurt dat ook weer niet. Maar toch een kleine kanttekening. We horen nogal eens dat adventisten de Bijbel letterlijk nemen (‘as it reads’). Tja, maar in mijn Bijbel staat wel dat we zes dagen zullen arbeiden en al ons werk zullen doen’.  En dus niet vier dagen!

 

 Als we alles in de Bijbel letterlijk willen nemen, kan een vierdaagse werkweek beslist niet door de beugel. Het is weer eens een kleine herinnering aan het feit dat kennelijk niemand de Bijbel helemaal letterlijk neemt. En laten we eerlijk zijn, wie alles wat in de Bijbel wordt gezegd letterlijk neemt moet ook brandende kolen op het hoofd van een ander stapelen of iemand die, als het gaat regenen, om een paraplu vraagt er meteen spontaan twee geven! We beseffen gewoonlijk wel dat je de Bijbel zeker serieus moet nemen, omdat we geloven dat de Bijbel  het Woord van God is, maar dat het afhangt van het specifieke gedeelte van de Bijbel (het genre) en de context, of je iets geheel letterlijk dient te interpreteren. Dat is een principe dat je consequent moet toepassen. Waarvan acte.