Elk nadeel heeft zijn voordeel

Toen we dinsdagmorgen in de Zweedse plaats Borlänge welgemoed aan de volgende etappe van onze thuisreis zouden beginnen wachtte ons in de garage (onder het hotel), waar we onze auto hadden geparkeerd, een nare verrassing. Een van de zijruiten was in gruzels geslagen en een deel van de inhoud van de auto was verdwenen. Twee flinke koffers met inhoud en een aantal andere spullen waren gegapt. Na drie weken hadden we uiteraard een flinke hoeveelheid vuil wasgoed verzameld, maar na terugkeer op woensdagavond in Zeewolde viel er voorlopig niet viel te wassen (ziedaar het voordeel!).

 

Zo’n diefstal is natuurlijk een heel gedoe, want voordat de politie er is en een rapportje heeft opgemaakt en voordat je met stevig plastic het gapende gat hebt dichtgemaakt, ben je al gauw anderhalf uur verder. Maar uiteindelijk bleek dat we ons niet hadden hoeven haasten om laat in de middag toch op tijd bij de ferry in Gõtenborg te zien. De Stena-line, die ons naar Kiel moest brengen, had die dag een nieuw schip in gebruik genomen, en dat was kennelijk voor de bemanning behoorlijk wennen. Met vier uur vertraging en de nodige problemen vertrok de Stena Germanica III uiteindelijk.

 

Dit soort ongemakken horen nu eenmaal bij het reizen. En wat zou je eigenlijk klagen als je zelf fysiek weer heelhuids op de plek van bestemming bent gearriveerd? Inmiddels is een nieuwe ruit gemonteerd en de firma van de reisverzekering stuurt ons de schadeformulieren toe.  

 

Ik zal me nu eerst concentreren op een artikel voor ons Duitse kerkblad (zo af en toe krijg ik een verzoek om een bijdrage) en op mijn maandelijkse bijdrage voor Advent en zal ik ook de laatste hand leggen aan de voorbereiding van wat ik op vanavond en zaterdag ga zeggen tijdens de jaarlijkse Kinship-bijeenkomst.  Kinship is de organisatie van adventistische homoseksuelen, met afdelingen in tientallen landen. Ook in Nederland is er een kleine afdeling en deze heeft het komend weekend een bijeenkomst georganiseerd, waarbij ook mensen uit andere landen worden verwacht. Plaats van samenkomst is een recreatiepark in Noord-Limburg. Men kiest voor zo’n bijeenkomst gewoonlijk een spreker die een rol heeft binnen de Adventkerk en dit keer werd ik gevraagd om de gastspreker te zijn. Ik ga het hebben over ‘diversiteit’; over hoe onze westerse cultuur daarmee omgaat, hoe de Bijbel daar tegenaan kijkt, en hoe divers de Adventkerk was, is en wil zijn. Het klinkt, als je het zo zegt, misschien redelijk droog, maar ik hoop dat mijn verhaal zinvol zal blijken en goed overkomt.

 

Vervolgens is het mijn plan mij vanuit Limburg op zondagmorgen te spoeden naar Huis ter Heide om de jaarlijkse Open Dag van de kerk niet te missen. En daarna hoop ik dan een aantal maanden met niet al te veel onderbrekingen aan enkele boekprojecten te kunnen werken, voordat er vanaf januari weer aardig wat wordt gereisd.

 

Ja, en dan tussen de bedrijven door zullen we een lijstje moeten maken van alle spullen die we missen, zodat onze schadeclaim naar de verzekeringsmaatschappij de deur uit kan. Maar nu allereerst even onderzoeken of de elektronicawinkel in het dorp ook een los snoertje voor mijn scheerapparaat heeft, want ook dat bevond zich in een van de koffers!