Een man van formaat

 

Op dinsdag ontving ik een mailtje van ds. Jan Knopper, een emerituspredikant van Nederlandse afkomst die al lange tijd in Australië woont. Met enige regelmaat corresponderen we met elkaar. Dit keer was het een korte mededeling, namelijk dat Walter Scragg de middag daarvoor was overleden. Inmiddels hebben de diverse adventistische media er uitgebreid over bericht.

 

Walter R. L. Scragg is op de leeftijd van 84 jaar overleden na een opmerkelijke carrière in de Adventkerk op drie continenten. Ik leerde hem tamelijk goed kennen in de tijd dat hij voorzitter was van de regio Noordwest Europa, de ‘divisie’ waar ook de kerk in Nederland onder valt. Hij bekleedde die functie van 1975 tot 1983. In die tijd kwam hij vaak naar Nederland en meestal had ik dan het genoegen hem te mogen vertalen. Ook bij internationale vergaderingen zag ik hoe hij opereerde en dat maakte behoorlijk veel indruk op me. Na zijn periode bij ‘onze divisie’ werd hij gekozen tot voorzitter van de regio van Australië, de Papua Republiek en de eilanden van de Stille Zuidzee. Daar gaf hij leiding tot 1990.

 

Scragg was een man van formaat—zowel fysiek als in overdrachtelijke zin. Hij was een sterke leidersfiguur, maar was altijd heel benaderbaar, ook voor jongere ‘werkers’, die nog niet in de kerkelijke hiërarchie tot enige hoogte waren opgeklommen. Hij was iemand met grote communicatieve gaven, zowel via het gedrukte woord als via de radio. Hij was waarschijnlijk een van de eerste leiders in de kerk die oog had voor de digitale toekomst en de mogelijkheden van e-mail, etc., ging benutten. Hij was een vernieuwer en trok vooral ook jonge medewerkers aan die hem in zijn drang om te veranderen konden volgen.

 

Walter Scragg had er moeite mee om met pensioen te gaan. In 1991 ging hij, op 65-jarige leeftijd, weer aan het werk. Hij werd het hoofd van Adventist World Radio—waarvan de organisatie toen volop in opbouw was. Ik herinner me dat hij in die functie eens Abidjan, in het Afrikaanse Ivoorkust, bezocht, waar ik toen woonde. Ik had een buitengewoon interessante dag toen ik hem naar Yamasokro reed, zo’n 200 kilometer ten noorden van Abidjan, waar we de nieuwe kathedraal bezochten (in veel opzichten een kopie van de St. Pieter in Rome—maar dan iets groter!).  In 1996 ging hij opnieuw met pensioen, maar niet voor lange tijd. Twee jaar lang leidde hij de grootste Adventgemeente in Sydney, Australië, als seniorpastor.  Tenslotte onderbrak hij voor de derde keer zijn pensioen door meer dan een jaar de tijdelijke leiding op zich te nemen van de ruim vierduizend leden tellende Sligokerk in Washington, DC (USA). Hij was toen inmiddels ruim 75 jaar oud.

 

Ik koester grote bewondering van mensen als Walter Scragg. Er is, naast zijn grote werklust en zijn vooruitstrevende geest, trouwens nog een ander aspect dat ik waardeer. Scragg was een levensgenieter en iemand die volop in het leven stond. Hij was een veellezer, hield van goede restaurants en van veel reizen. Al met al zijn er dus wel wat dingen waar ik mezelf enigszins in herken. Dergelijke mensen van formaat inspireren me om, zo mogelijk, ook nog een tijdje actief en nuttig te blijven!