[Zondagmorgen] Mijn eerste officiële werkweek bij de BLF (Belgisch-Luxemburgse Federatie van Adventkerken) zit erop. Ik moet nog even mijn ritme zien te vinden, want het is toch wel weer een beetje wennen om naar kantoor te gaan. En het is ook nog even aftasten hoe ik daar het beste kan komen. Op maandagmorgen zijn mijn vrouw en ik om half zeven uit Zeewolde weggereden. Wij kwamen in een redelijk drukke ‘spits’ terecht en het was al rond elf uur voordat we de Ernest Allardstraat in Brussel inreden.
Bij het kantoor parkeren is wel een probleem. Als er plaats is in de straat, of op het nabijgelegen Sablonplein, kost dat zeven euro per drie uur. Ik kreeg al meteen van twee verschillende mensen de goede raad me daar niet al te veel van aan te trekken. ‘Ze komen pas weer tegen vier uur controleren’, kreeg ik van iemand te horen, ‘dus voor half vier hoef je geen nieuw kaartje neer te leggen.’ Een collega vertelde me: ‘De maximum boete is slechts 25 euro en als je niet betaalt gebeurt er hoogstwaarschijnlijk niets.’ Ik wilde dat toch maar niet meteen uittesten.
Mijn vrouw was meegekomen, omdat we die avond een afspraak hadden met oude vrienden: Bert B. Beach en zijn echtgenote. Zij wonen in de VS maar komen om privéredenen regelmatig in Brussel. Ze hadden gehoord dat wij nu een bijzondere band met België hebben en nodigden ons uit voor een maaltijd. Beach is altijd op de hoogte van de laatste nieuwtjes van ons kerkelijk leven, en, nieuwsgierig als ik ben, is dat aan mij goed besteed. Al pratend kwamen we er achter dat ik zowel de opvolger ben van Bert Beach zelf als van zijn vader. Bert Beach was een aantal jaren algemeen secretaris van de Trans-Europese Divisie (een van de 13 regio’s van de kerkelijke wereldkaart) en ik zou later die functie ruim zes jaren bekleden. Maar merkwaardig genoeg was de vader van Bert Beach ooit in het grijze verleden de voorzitter van de kerk in België. En zie daar, ook die rol mag ik enige tijd op mij nemen!
De plek waar ik zal bivakkeren als ik in Brussel ben moet ik in de komende weken nader selecteren. Prijs, afstand tot kantoor en gerief speelt een rol. In ieder geval kan ik niet zeggen dat het Hotel du Congres, waar we nu twee dagen verbleven aan alle genoemde criteria voldoet. Ik had er eerder gelogeerd en weet nu dat je, bij het boeken, beslist moet vragen naar een reeds gerenoveerde kamer!
De twee dagen in Brussel boden verder naast een bijeenkomst met de predikanten een aaneenschakeling van gesprekken. Op woensdag reden we terug via Brugge, waar ik nog een afspraak had. Helaas verzuimden wij om even bij een kaashandel binnen te lopen en wat ‘Brugse Blomme’ in te slaan.
De rest van de week heb ik mij vooral beziggehouden met e-mail, maar ook nog met wat aan Nederland gerelateerde activiteiten: een artikeltje voor Houvast, een stukje voor een ‘ADRA-Update’, de rubriek buitenlands nieuws voor het volgende nummer van Advent, enz. En gisteren heb ik gepreekt in Rotterdam-Zuid. De afspraak stond al geruime tijd vast. In de komende periode zal ik mij echter vooral concentreren op preekbeurten ten zuiden van onze grens.
Na een rustige dag vandaag—met o.a. wat uitgesteld verjaardagsbezoek—ga ik dan morgenochtend weer naar Brussel. Dit keer met de trein en voorzien van een reservering voor 2 nachten in Hotel du France aan de Boulevard Jamar. Ik ben benieuwd.
Natuurlijk zal ik de komende week scherp in de gaten houden hoe de jaarvergaderingen van het wereldbestuur van de kerk verlopen Silver Spring (VS). Gisteren heb ik het grootste deel van de preek van de voorzitter, Ted N.C. Wilson, kunnen volgen via een life stream op het internet. Hij kondigde een nieuw initiatief aan dat evangelisatie in de grote stedelijke centra van onze wereld prioriteit wil geven. Wie zal ontkennen dat de mensen in de steden het evangelie moeten horen? Ik ben benieuwd naar de verdere uitwerking van de plannen, want die ontbraken uiteraard in de preek. Hij had het vooral over New York. Dat kan ik mij voorstellen, want daar heeft Wilson in zijn jonge jaren als predikant gewerkt. Maar voorlopig maak ik me meer zorgen over Antwerpen en Brussel.