De Grand Canyon

 

Er zijn plaatsen die een onuitwisbare indruk achterlaten. Ik denk bijvoorbeeld aan de piramiden, aan de rand van Caïro in Egypte. Of aan de Niagara watervallen op de grens van Canada en de VS. Maar de Grand Canyon behoort beslist ook tot die categorie. Gistermiddag, en vanmorgen opnieuw, stonden we met elkaar (de groep van ca. 30 personen waarmee ik op reis ben) aan de zuidelijke rand van de enorme kloof die de Coloradorivier heeft uitgesleten. Kleine mensjes tegen een ongelooflijk imposant decor.

Dr. Raul Esperante, een medewerker van het Geoscience Research Institute, is een paar dagen bij ons om ons zo af en toe het een en ander te vertellen over wat we in dit fascinerende gebied zien. Hij blijft bij onze groep totdat we vrijdagavond Las Vegas bereiken. Het instituut waaraan hij werkt is opgericht door de Adventkerk om de problemen rond schepping en evolutie en de zondvloed te bestuderen. Het is heel plezierig iemand bij ons te hebben die met kennis van zaken uitleg geeft van wat we zien en hoe het een en ander door respectievelijk evolutionisten en creationisten verklaard kan worden.

Ik vind het buitengewoon dat het GRI (zoals de naam van het instituut gewoonlijk wordt afgekort) ons deze service wil verlenen. Natuurlijk helpt het ook wel een beetje, als je sommige dingen wilt regelen, dat ik hier en daar wat mensen in ons kerkelijk wereldje ken. Ik heb vandaag heel wat opgestoken van de uitleg van Raul, maar wat hij vertelt neemt bij mij niet alle vragen weg die ik heb over de wordingsgeschiedenis van de aarde. Dat had ik trouwens ook niet verwacht en ik kan prima geloven in God als schepper, ook als ik niet begrijp hoe alles precies in het letterlijke verhaal van Genesis past.

Sinds we zondag uit de omgeving van Loma Linda wegreden hebben we een kleine duizend kilometers door het ruige landschap van Arizona afgelegd. Het bezoek aan de Grand Canyon was zeker een hoogtepunt van de reis. Maar ook morgen belooft een prachtige dag te worden in het Bryce National Park. Volgens velen overtreft dit nog de Grand Canyon. Om zes uur rijden we morgenochtend, nog voor we gaan ontbijten, naar de Bryce Canyon om daar de zonsopgang te zien.

De internetverbinding blijkt in alle hotels die we tot nu toe hebben aangedaan, te werken. Ik kan dus up to date blijven met mijn e-mail. En mijn laptop blijkt een handig instrument te zijn voor verschillende reisgenoten om even een berichtje naar de thuisbasis te sturen. En om ook dit berichtje weer even op het web te plaatsen en om aanstonds naar het laatste NOS-journaal te kijken!