De crisis als gevolg van de Corona-pandemie zou er heel anders uitzien als we niet de de communicatiemiddelen hadden waarover we de laatste twintig jaar de beschikking hebben gekregen. We kunnen nu moeiteloos, en vrijwel kosteloos, communiceren met familie, vrienden en zakenrelaties dichtbij en aan de andere kant van de wereld. Messenger, Facetime, What’sApp en andere computerdiensten maken het niet alleen mogelijk dat we onze gesprekspartners horen, maar dat we hen ook kunnen zien. Programma’s zoals Skype, Teams, en vooral ZOOM worden momenteel continu gebruikt door onderwijsinstellingen om on-line lessen te geven. Teambesprekingen en grote en kleine vergaderingen, en zelfs congressen en muzikale evenementen worden vaak op heel creatieve manier on-line gehouden. En dan zijn er de kerkdiensten, die nu al maandenlang nauwelijks fysiek kunnen plaatsvinden maar die voor miljoenen mensen wereldwijd on-line heel betekenisvol zijn.

De vorige week was voor mij een echte ZOOM-week. Ik begon vorige week zaterdagavond met een Zoom-presentatie van 2 uur voor de Roy Branson Legacy Sabbathschool in Loma Linda (10.30 Californië-tijd en 19.30 Nederlandse tijd). Op maandagmorgen om 6.30 (mijn tijd) maakte vanuit Australië de redacteur van het tijdschrift Signs of the Times via ZOOM verbinding met mij om mij te interviewen voor hun wekelijkse podcast. Van maandag tot en met vrijdag was ik elke dag een paar uur met de Friedensau Universiteit in Duitsland via Zoom verbonden om colleges te geven aan een groep studenten. Op dinsdagavond was er een Zoom vergadering met Andrews University en een groep studenten die een MA-cursus in leiderschap volgen, waarbij ik betrokken ben. Op zaterdagmorgen zond de Adventgemeente in Friedensau de preek uit die ik hen eerder in de week had toegezonden, nadat ik die zelf op mijn studeerkamer had opgenomen. En vervolgens was er ’s avonds weer een interactieve Zoom-verbinding met Californië. De huidige week ziet er ongeveer hetzelfde uit.

Het is fantastisch dat we over deze technologie beschikken en dat die zo gemakkelijk te hanteren is dat zelfs een volstrekt atechnisch individu als ik ermee overweg kan. Maar ik mis het directe contact met de mensen. En op de een of andere manier vraagt het leiden van, en deelnemen aan, Zoom-evenementen heel veel extra energie. Volgens experts komt dat vooral, omdat je bij deze manier van tegen een beeldscherm praten en online contact hebben een belangrijke component mist, namelijk het oogcontact met je gesprekspartners. Dat schijnt in je hersenen wat verwarring te geven en dat maakt dat een paar Zoom-uurtjes je zo kunnen uitputten.
Maar toch . . . je zou kunnen zeggen dat de Zoom-techniek net op tijd is gekomen. Pas zo’n acht jaar geleden werd dit computerplatform gelanceerd en nu is het in deze Corona-tijd niet meer weg te denken!

Het ziet er overigens niet naar uit dat nu de technologische vooruitgang stopt. Een paar dagen geleden zag ik een item op de televisie over de Facebook plannen om Virtual Reality (VR) deel te maken van de Facebook mogelijkheden. Terwijl nu de speciale brillen die je nodig hebt om een VR ervaring te hebben nog enkele duizenden euro’s kosten, zal Facebook er binnenkort een op de markt brengen die “slechts” een paar honderd euro kost. Met de grootscheepse invoering van die techniek kan het online lesgeven en vergaderen en kunnen allerlei andere online activiteiten een totaal nieuwe dimensie krijgen. Je kunt dan echt aan wat je ziet en hoort deelnemen en die activiteit een actieve rol spelen. Maar nu al waarschuwen allerlei instanties voor de prijs die we moeten betalen voor deze “vooruitgang”. De organisaties die deze diensten aanbieden zijn er voortdurend op uit om meer van ons te weten te komen—-wat we doen, waar we ons bevinden, waarin we geïnteresseerd zijn, etc. Want die informatie kan verhandeld worden en is veel geld waard. De vraag die daarbij steeds dringender wordt is of we dat inderdaad willen of toch maar beter kunnen afwijzen. Daarover zal nog veel discussie worden gevoerd.

Intussen zijn we echter dankbaar voor wat de digitale technologie in dit Coronatijdperk voor ons mogelijk maakt.