Daily Archives: Oktober 15, 2010

Revival

 

In Silver Spring (onder de rook van Washington, DC) is de jaarvergadering van het bestuur van de wereldwijde Adventkerk van 2010 weer ten einde. Ruim 300 bestuurders van over de gehele wereld waren meer dan een week bijeen. Eigenlijk is dit de belangrijkste vergadering van de kerk. Misschien zelfs nog wel belangrijker dan het wereldcongres, de vijfjaarlijkse Generale Conferentie. Want dit is nu eenmaal een veel handzamer formaat om echt zaken te kunnen doen.

 

Ik heb deze zgn. Annual Council zo’n dertien keer bijgewoond. Dat was vaak best spannend. Nu probeer ik het zo goed mogelijk van een afstand te volgen. Door de diverse nieuwsbulletins en websites etc. nauwkeurig te volgen is het mogelijk een redelijk compleet beeld te krijgen van wat er gebeurt.

 

Nu er een nieuwe ambtsperiode voor de topbestuurders van de kerk is begonnen was ik uiteraard nieuwsgierig naar nieuwe initiatieven die op de rol staan en ook naar de benoemingen die altijd kort op een wereldcongres volgen. Twee van die benoemingen verrasten mij: David Trim wordt de leider van de afdeling statistiek en archieven van het hoofdkantoor en Rudi Maier wordt de nieuw baas van ADRA. Beiden zijn mij niet onbekend. Trim is een historicus die les heeft gegeven op Newbold. Jammer dat hij wordt opgesloten in de catacomben van het hoofdkantoor waar de archieven gevestigd zijn.Maier heeft eerder bij ADRA gewerkt; de laatste tijd was hij verbonden aan de afdeling voor zendingswetenschap van Andrews University.Maier’s komst naar ADRA was voor mij een verrassing, maar ik zie het als een prima keuze. Een andere benoeming, van de Duits-Russische Artur Stele als director van de Biblical Research Institute hing al enige tijd in de lucht. Hij heeft nauwelijks publicaties op zijn naam staan en, het blijft (in elk geval voor mij) dus gissen waar hij ten aanzien van een aantal issues staat.

 

Met meer dan gewone belangstelling keek ik uit naar de preek van de voorzitter van de kerk, Ted N.C. Wilson, op zaterdagmorgen. Zou de preek dezelfde toonzetting hebben als die hij in juli in Atlanta hield tijdens de laatste dag van de Generale Conferentie? Die preek maakte veel los. Door velen werd het gezien als het sein dat Wilson de kerk terug wilde leiden naar haar tradities en allerlei recente ontwikkelingen zou willen terugdraaien. Velen waren daar blij mee. Anderen hielden hun hart vast.

 

Wat zou het nu worden? Wel, het was in veel opzichten een voortborduren op dezelfde thema’s, maar de toon leek wat verzoenlijker en gematigder. Wat mij vooral opnieuw opviel is het nogal archaïsch spraakgebruik. Je kunt dezelfde dingen, lijkt mij, ook anders zeggen, met woorden die ook mensen van onze tijd en mensen buiten onze geloofsgemeenschap, gemakkelijker zullen aanspreken.

 

Revival en Reformation waren woorden die ook in deze preek en tijdens alle vergaderingen steeds weer werden gehoord. De onlangs in het leven genroepen commissie die wereldwijd voor een geestelijke opwekking moet zorgen kwam met een lijst van initiatieven die dit proces moeten bevorderen. Daar was niet erg veel nieuws bij. Hoe zou dat ook kunnen? Het is immers een onderwerp dat constant in de belangstelling heeft gestaan—zeker ook tijdens de voorgaande bestuursperiode.

 

Er is wel een accentverschuiving. Uit wat de vorige voorzitter van de Generale Conferentie zei en deed, bleek dat hij geestelijke verdieping vooral zag als het resultaat van allerlei processen. Het is niet iets dat zich laat organiseren of dat het gevolg is van bestuurlijke besluiten en van lang vergaderen door commissies. Het is iets dat de Geest geeft als mensen zich individueel en gezamenlijk willen richten op de dingen van God en zich voor Hem, en vooral ook voor anderen, willen inzetten. Zeker, je kunt als leiders een voorbeeld geven en je kunt suggesties doen ten aanzien van gebedsvormen en stimuleren door het organiseren van verdiepingsmomenten. Maar revival en reformation is ten diepste nooit ons werk. Het is het werk van de Geest, die de ruimte moet krijgen in ons en in onze geloofsgemeenschap. En dan zal blijken dat de Geest, zoals het Bijbelwoord aangeeft, waait waarheen Hij wil. Je kunt dat niet plannen. Integendeel: het kan dus nog wel eens voor verrassingen zorgen.