[Zaterdagavond 16 februari] Ik zal het ritme van mijn huidige bestaan straks nog missen! Na op dinsdag terug te zijn gereden naar Nederland, richtte ik vrijdag weer de voorsteven van de Berlingo met de Belgische nummerplaat richting Brussel. Dit dieseltje heeft me in het afgelopen jaar over zo’n 40.000 kilometer prima vervoerd.
Vorige week zaterdag was ik bij een speciale dienst van de Internationale kerk van Brussel. De dienst had als hoofdthema het opdragen van 9 baby’s en 2 kleuters. Er was een theaterzaal gehuurd om de toeloop van familieleden en andere gasten te kunnen herbergen. Helaas functioneerde de verwarming daar zo slecht dat ik na een drietal uurtjes de plek van samenzijn tot op mijn botten verkleumd verliet. Maar afgezien daarvan was het goed zoveel leven in de brouwerij te zien.
Vandaag was ik te gast bij de Brusselse gemeente van Portugeessprekenden. De groep van inmiddels zo rond de 100 leden moest onlangs verhuizen omdat hen plotseling de huur was opgezegd. Er is nu een nieuwe ruimte gevonden om op zaterdag bijeen te komen, een zaaltje op de derde etage van een gebouw waarvan de hoofdbestemming me niet duidelijk is geworden. Een soort goederenlift brengt de kerkgangers naar de derde verdieping. De griep die het mij de laatste twee weken behoorlijk lastig heeft gemaakt speelde mij nog enigszins parten. En kriebelende hoest maakte het mij het preken behoorlijk moeilijk. Maar het werd niettemin een goede dienst en het is duidelijk dat er verdere groeimogelijkheden zijn. De ruim 40.000 Brazilianen die zich in België hebben gevestigd vormen een vruchtbaar ‘zendingsveld’.
Volgende week hoop ik weer eens te preken in mijn thuisgemeente Harderwijk, en in de week daarop zal ik alleen enkele door-de-weekse- dagen in Brussel zijn. Maar de sabbat daarna staat een preekbeurt in Oostende op het programma. En daar zal ik weer eens heel duidelijk geconfronteerd worden met de grote uitdaging waarvoor de kerk in België staat. In de gemeente Oostende is nog een klein plukje ‘autochtone’ Belgen overgebleven. Met hen heb ik dan na de dienst een gesprek over de vraag of er toekomst is voor hun gemeente. Er is weliswaar een groep Russischsprekenden die ook in Oostende kerkt. Maar moet het een geheel ‘Russische’ kerk worden?
Er gebeuren veel goede en positieve dingen in de Adventkerk in België. In 2012 is de kerk wat ledental betreft met ruim 3 procent gegroeid. De inkomsten zijn zelfs met 6 procent gestegen. Maar alles zal uit de kast moeten worden gehaald om ook de kerk onder ‘echte’ Belgen te laten groeien. Daarvoor bestaan allerlei plannen. De bereidheid om zich daarvoor in te zetten groeit gestaag. De steun die Rudy Dingjan vanuit Nederland nu gaat geven (doordat hij een deel van zijn tijd in België zal gaan doorbrengen) is daarbij meer dan welkom.
Intussen ben ik begonnen mijn werkzaamheden in het zuiden af te bouwen. Ik kreeg een aantal mails, zo in de trant van: ‘Ik wat ga je nu dan weer ondernemen?’ Enkele volgers van deze blog maakten mij erop attent dat er in Rome een post vacant is. Ik weet echter niet of het een goed idee is om mijn Berlingo in te ruilen voor de popemobiel.
Wat de paus betreft, nog even iets anders. Een paar dagen geleden vroeg een adventistische publicatie een aantal mensen om commentaar op het nieuws dat er een pauswissel komt. Ik schreef dus desgevraagd een paar regels. Ik sprak de hoop uit Benedictus XVI de christenheid nog een paar mooie boeken zal schenken en zei dat het me een goede zaak lijkt als we allemaal bidden dat de Geest van God in het conclaaf zal worden ervaren. Maar dat laatste blijkt niet bij al mijn geloofsgenoten in goede aarde te vallen. Je mag nu eenmaal kennelijk niet te veel vriendelijks zeggen over katholieke christenen. En dat de Geest van God iets in het conclaaf zou hebben te zoeken lijkt deze critici al helemaal ongerijmd . . . Ik vind het moeilijk dergelijke reacties te begrijpen.
Morgen heb ik een vrije dag gepland. Met mijn vrouw, die dit weekend ook mee is gekomen naar België, hopen we Tongeren—de oudste stad van België—te verkennen. Een goed begin van een nieuwe, volle week.