Asielzoekerscentrum

 

In mijn woonplaats is nogal wat tumult ontstaan. Het gemeentebestuur heeft in principe besloten om toe te stemmen in de vestiging van een asielzoekerscentrum, waar in eerste instantie 900 personen kunnen worden ondergebracht. Maar dat aantal zou uiteindelijk 1500 kunnen worden. Veel inwoners maken zich grote zorgen. Kunnen we in een dorp van ruim 20.000 inwoners wel zo’n influx van vreemdelingen opvangen? Zijn de voorzieningen die we hebben daarop wel berekend? Gaat het geen overlast of zelfs criminaliteit opleveren?

Natuurlijk zijn sommige van de aangevinkte problemen reëel en de plaatselijke overheid zal het nodige moeten doen om alles in zo goed mogelijke banen te leiden. Maar toch ben ik blij dat Zeewolde heeft besloten een aandeel te leveren in het opvangen van vluchtelingen die naar Nederland zijn gekomen.

De meeste mensen vinden, vermoed ik, wel dat Nederland iets moet doen voor vluchtelingen. Maar velen vinden dat we al genoeg doen, of misschien zelfs al te veel. Daarmee ben ik het beslist niet eens. Nederland loopt bepaald niet voorop als het om het opnemen van vluchtelingen gaat en zeker niet als het gaat om de zorg (‘bed, bad en brood’) voor uitgeprocedeerde asielzoekers die vaak echt niet een-twee-drie naar hun land van herkomst terug kunnen gaan.

Duitsland neemt, naar verhouding, veel meer vluchtelingen op. En kijk eens naar Zweden. Dat land met zijn 9,5 miljoen inwoners heette vorig jaar niet minder dan 54.000 Syrische vluchtelingen welkom. Dit jaar verwacht men er zo’n 70.000. Nederland, met bijna twee keer zo veel inwoners, zag in 2014 ca. 24.000 asielzoekers over de grens komen. (En economisch doet Zweden het bepaald niet beter dan Nederland!). Ik schaam me toch wel een beetje voor Nederland. We willen toch altijd zo graag aan de wereld laten zien hoe goed we zijn en stellen er toch prijs op een zgn. ‘gidsland’ te zijn?!

Er zijn plaatsgenoten die begrijpen dat er meer asielzoekerscentra moet komen, maar die ertegen zijn dat er uitgerekend zo’n centrum in hun plaats komt. Dat is een bekend verschijnsel.  Een soortgelijke discussie werd in de afgelopen jaren gevoerd over de plannen tot forse uitbreiding van het vliegveld Lelystad (zo’n 25 km hiervandaan). Natuurlijk profiteren  Zeewoldenaren ook in grote aantallen van spotgoedkope vliegvakanties. Het is dus fijn dat er voldoende faciliteiten zijn, zolang er maar geen gevaar is dat er een aanvliegroute komt boven ons dorp.

Ik begrijp dat het vluchtelingenprobleem heel veel kanten heeft. Ik snap ook heel goed dat je de grenzen niet wagenwijd open kunt zetten voor iedereen die graag in een land wil wonen met molens en mooie tulpenvelden. En er is natuurlijk ook wel een verschil of mensen vluchten vanwege politieke of religieuze onderdrukking of migreren uit economische motieven. Maar wie wat in de wereld heeft rondgekeken en in de landen is geweest waar de meeste asielzoekers vandaan komen, snapt heel goed dat mensen aan hun bittere armoede willen ontsnappen. Ik heb genoeg in die landen gezien om mij wat dat betreft mild te stemmen jegens mensen die proberen elders een beter bestaan op te bouwen.

En, ten slotte: zorgen voor mensen in de marge (en dat woord is zeker ook van toepassing op het overgrote deel van de asielzoekers—is een cruciaal aspect van christen-zijn. Een aanzienlijk deel van de bevolking in Zeewolde noemt zich  ‘christen’. Ik hoop dat dit in de nabije toekomst ook zal blijken als de eerste asielzoekers arriveren.