Ik heb er deze week dus een nieuw woord bijgeleerd: Vuvuzela. Er schijnen al miljoenen van die vreselijke toeters verkocht te zijn. Het zou me niet verbazen als we dit instrument binnenkort ook bij onze praisediensten zullen zien en (helaas) vooral zullen horen. En waarom ook niet: de vuvuzela klinkt niet erger dan sommige andere instrumenten die erbij worden gebruikt.
Het WK spektakel is begonnen. Ook iemand zoals ik, die nauwelijks in voetbal is geïnteresseerd, kan er niet omheen. Het oranje prikt je overal in de ogen en heel het programma van Nederland 1 is erdoor overhoop gehaald.
Ook de Adventkerk kan er niet omheen. In Zuid-Afrika heeft de kerk een speciale WK-editie van het evangelisatietijdschrift Signs of the Times uitgegeven in flinke een oplage. Natuurlijk bevat het artikelen die tot bezinning moeten leiden, maar voetbal en voetballers vormen toch het belangrijkste thema en in het midden van het blad is een volledige overzicht van het wedstrijdprogramma te vinden. Ik had niet gedacht zoiets nog te zullen meemaken.
In het onafhankelijke adventistische tijdschrift Spectrum wordt erop gewezen dat het niet zo slim is om het vijfjaarlijkse Wereldcongres van de kerk, dat volgende week donderdag begint, te laten samenvallen met het Wereldkampioenschap voetballen. Want hoeveel voetbalfanaten zullen nu de vergaderingen boycotten op het moment dat hun favoriete club speelt? Het mankeert er nog maar aan dat de finale van het WK samenvalt met de sluiting van de Generale Conferentievergaderingen!
Het valt me trouwens op dat ik nergens in de adventistische pers negatieve geluiden heb gezien over de voetbal-mania die zich van onze planeet meester heeft gemaakt. Toch konden sommige leiders zich enkele jaren geleden nog vreselijk opwinden over de nadelige invloed van dit soort competities en was er bijvoorbeeld een heftige discussie over de vraag of adventistische scholen wel aan sportieve competities zouden moeten deelnemen. Die discussie is stilletjes verstomd. Geeft dat grond om te hopen dat dit ook zou kunnen gebeuren met het verzet tegen de ‘vrouw in het ambt’?
Ik heb gisteren een deel van wedstrijd Nederland-Denemarken gezien. Ik had een afspraak met een Deense collega gemaakt. Ik zou hem bij de eerstvolgende keer dat we elkaar weer treffen tracteren op een etentje als Denemarken zou winnen, maar hij zou zijn portemonnee moeten trekken als Nederland de victorie binnen zou halen. Toen ik gisteren na de wedstrijd met hem Skypte, gaf hij (nogal zuur) het Deense verlies toe en sprak hij over een gezamenlijk bezoek aan McDonalds op zijn kosten. Geen wonder dat een land dat burgers met een dergelijke mentaliteit heeft voortgebracht geen wedstrijd tegen het team van van Marwijk kan winnen. (Ja, ik ken inmiddels wel enkele namen: van Marwijk, van Bommel, van Persie en Elia. Verder kom ik nog niet.)
Ik heb begrepen dat de volgende Nederlandse WK-krachtmeting plaatsvindt op zaterdag 19 juni. In veel adventistische gezinnen blijft op de zaterdagse rustdag de tv gewoonlijk uit. Moeten de voetballiefhebbers in onze kring nu hun toevlucht nemen tot ‘Uitzending Gemist’ of mag voor deze bijzondere gelegenheid het toestel aan? (Als ik dispensatie zou mogen geven, zou ik dat wel overwegen.)
Op de een of andere manier kom ik wel door deze moeilijke tijd heen. Volgende week woensdag vertrek ik naar Atlanta in de VS om daar het adventistisch wereldcongres te gaan bijwonen. Ik denk niet dat ik daar nog minder aandacht voor het voetballen zal hebben dan nu het geval is.. Ik zal wel proberen tijdens het congres elke dag een korte impressie van het congres te geven op mijn weblog. Misschien zijn er immers hier en paar nog een paar mensen zoals ik die niet helemaal in beslag genomen worden door het WK.