Tijdens mijn praktijkperiode als aankomend predikant—nu ruim een halve eeuw geleden—bezocht ik op een gegeven moment een adventistisch gezin in Amsterdam. Onze broeder had juist aan grote Amerikaanse slee gekocht en ik vroeg hem wat hem tot deze ongewone aankoop had gebracht. Als mensen in die tijd al een auto hadden was het meestal een klein Europees of Japans exemplaar. Onze broeder legde me uit dat hij een grote auto nodig zou hebben op het moment dat hij (in de nabije toekomst) met zijn gezin zou moeten vluchten vanwege de vervolging van alle Sabbat-vierende christenen. Hij zou dan zijn gezin en enkele hoogstnodige bezittingen meenemen naar een dicht beboste streek in Zweden, waar zij, naar hij dacht, veiliger zouden zijn in het dichtbevolkte Westen van Nederland. (Hij had kennelijk even vergeten dat zijn auto een bezineslurper was en dat het moeilijk zou kunnen zijn om onderweg aan brandstof te komen in een tijd dat hij niet meer zou kunnen kopen of verkopen!). De meeste andere kerkleden namen niet dit soort extreme maatregelen, maar er was toch wel een algemeen gevoel van naderend onheil onder adventisten. Veel geloofsgenoten waren heel bang voor wat de toekomst zou brengen.

Maar ook vandaag de dag zijn nog heel wat adventistische gelovigen bang als ze nadenken over alle moeilijkheden die hen—volgens het adventistisch eindtijd-scenario—boven het hoofd hangen. Zullen zijn de “tijd van benauwdheid” kunnen doorstaan? En wat zal er met hen gebeuren als de zondagswetten het vieren van de sabbat tot een uiterst riskante aangelegenheid zullen maken? En wat te denken van het einde van de genadetijd en de periode dat zij niet langer kunnen rekenen op een Middelaar?

Ik maak me zorgen dat in het komend kwartaal dit soort vrees bij velen zal terugkeren of groter zal worden, nu we ons wereldwijd tijdens onze wekelijkse periode van bijbelstudie met het Boek Openbaring zullen gaan bezighouden. Ik vrees dat er ook dit keer veel nadruk zal liggen op de draak, het beest uit de aarde en het beest uit de zee, en ik ben ook bang dat het soort vijanddenken dat (naar ik dacht) wat op de achtergrond begon te raken weer een nieuwe impuls zal krijgen. Veel leden van de sabbatschool zijn waarschijnlijk niet op de hoogte van het feit dat de studiegids voor dit kwartaal in een laatste stadium, nadat de tekst al ter vertaling en publicatie naar alle uitgeverijen was gestuurd, nog zeer aanzienlijke wijzigingen moest ondergaan, omdat er “ernstige theologische fouten” in het oorspronkelijke manuscript zouden staan. Helaas waren deze correcties erop gericht om te garanderen dat het boekje alleen de traditionele standpunten zou weergeven.

Gelukkig zijn er echter een aantal initiatieven ontwikkeld om ook andere perspectieven en nieuwe gedachten over het laatste Bijbelboek onder de aandacht te brengen. In mijn blog van drie weken geleden maakte ik al melding van het wekelijkse commentaar dat verzorgd gaat worden door ds. Werner Lange, de gepensioneerde redacteur van het Duitse adventistische uitgevershuis en dat gepubliceerd wordt, zowel in het Duits als in het Engels—op de website van de Duitse Hansa Conferentie (https://hansa.adventisten.de/aktuelles/offenbarung-diy/). Een Engeltalige versie is te vinden op de website van Adventist Today (https://atoday.org).  Ik kan ook de website aanbevelen van dr. Jon Paulien, een expert op het gebied van de uileg van Openbaring (http://www.thebattleofarmageddon.com). Ook het wekelijke commentaar op de studie van de sabbatschool op de website van Spectrum biedt vaak veel frisse inzichten.

Bij mijn studie van het boek Openbaring gedurende de komende maanden wil ik steeds in het oog houden dat dit bijbelboek niet zozeer openbaring is van de draak of van de “beesten” die worden genoemd, maar van het Lam—Jezus Christus. Ik wil ook in gedachten houden dat dit boek begint met een visioen van Jezus die wandelt tussen een aantal kandelaren, die lokale gemeenten symboliseren, en dat het eindigt met de aanwezigheid van Christus tussen zijn volk in een nieuwe wereld. Alles in de tussenliggende hoofdstukken heeft met dat overkoepelende thema te maken. Het  maakt allemaal deel uit van het patroon van de christelijke pelgrimage: individueel en collectief. Zeker, er is sprake van uitdagingen en we worden geconfronteerd met instanties die ons, in steeds veranderende samenstellingen, het leven moeilijk kunnen maken. Maar wat er ook gebeurt, het leven van een christen kan een leven van overwinning zijn. Dat is de draad die door alles heen loopt. De Openbaring moet ons geen angst aanjagen, maar een gevoel brengen van bestemming en overwinning. Ik hoop dat veel mensen bij hun wekelijkse studie nieuwe dingen zullen ontdekken en dat hun doel niet zozeer is om meer te weten te komen over wie hun vijand is, maar om een beter beeld te krijgen van hun Vriend, die zich in dit Bijbelboek openbaart.