Daily Archives: Februari 7, 2019

IJdel gebruik van Gods naam

Ruim een week geleden gaf Sarah Sanders een interview aan een christelijke televisiezender.  Zij is de “press secretary” van het Witte Huis en zo langzamerhand heb ik wel een indruk van wie zij is. Ik kijk gewoonlijk ‘s morgens naar een aantal nieuwszenders, waaronder CNN, en haar persconferenties krijgen daar meestal ruime aandacht. Ik wist echter tot voor kort niet dat Sarah Huckabee Sanders—zoals zij voluit heet—een actief christen is. Zij is de dochter van een baptistisch predikant die later gouverneur van de staat Arkansas werd en, naar ik aanneem, is zij zelf ook lid van de Southern Baptist Church.

In het interview met CBN (Christian Broadcasting Network) drukte Sanders zich heel lovend over haar baas uit. Zij zei onder meer dat zij ervan overtuigd is dat het Gods wil was dat Donald Trump president werd. Het is duidelijk dat Sanders behoort tot de trouwe “basis” van Trump-aanhangers. (Ik snap niet hoe een intelligent persoon nog steeds kan denken dat Trump zijn presidentschap naar behoren vervult. Maar dat terzijde.) Ik wil verder ook niets afdoen aan de echtheid van de geloofsovertuiging van Sarah Sanders. Ik vind het zelfs heel bewonderenswaardig dat zij zich zo openlijk uitlaat over de rol die haar geloof speelt in haar persoonlijk en publieke leven. Maar dat zij God bij de presidentverkiezing betrekt, dat vind ik uiterst bedenkelijk.  Als het waar zou zijn dat God er de hand in had dat Trump president van de Verenigde Staten werd, versterkt dat niet direct mijn vertrouwen in Gods leidinggevende rol in de wereld en daarbuiten.

Je hoort wel vaker beweren dat mensen in een bepaalde functie zijn terechtgekomen omdat God dat zo wilde. Dat wordt ook de nodige keren gezegd van kerkelijke leiders—ook in de Adventkerk. Want wordt bij het keuze- of benoemingsproces niet uitgebreid gebeden om Gods leiding? En dan mag je toch aannemen dat God deze gebeden verhoord? En dan moet je, als mensen eenmaal gekozen zijn, er toch van uitgaan dat God een stevige invloed uitoefende bij hun verkiezing of benoeming?

Een dergelijke redenatie is wel wat naïef, lijkt mij, zowel als het gaat om politieke als om kerkelijke leidinggevenden. Trump is president geworden na een verbeten verkiezingsstrijd, met tal van leugens, terwijl hij omringd werd door alletrlei mensen van bedenkelijke allure. Tevens zorgde het vreemde politieke stelsel in de VS ervoor zorgde dat hij de presidentsfunctie kon bemachtigen, terwijl hij geen meerderheid van de stemmen van de bevolking behaalde. Hij won onder andere omdat er een gigantische haatcampagne tegen zijn rivaal werd georkestreerd. En misschien was zijn overwinning ook wel voor een deel te danken aan buitenlandse inmenging. Hopelijk krijgen we daar binnenkort meer over te horen, als het Mueller-rapport eindelijk klaar is.

Bij kerkelijke verkiezingen zouden politieke manoeuvres achterwege moeten blijven maar het zou naïef zijn te denken dat er voorafgaande aan, en tijdens, kerkelijke verkiezingen geen politiek wordt bedreven. Zeker, er wordt om Gods leiding gebeden, maar veel leden van benoemingscommissies hebben al een duidelijke mening over wie wel of niet moet worden gekozen voordat die gebeden worden uitgesproken. En de ambities van kandidaten voor de te vullen functies spelen ook een niet te onderschatten rol.

Heeft God dan helemaal niets te maken met wat er zowel op politiek als op kerkelijk vlak gebeurt? Misschien wel, als we hem echt toestaan zijn stempel op onze activiteiten te drukken. Maar zonder meer Gods naam te verbinden aan dingen die zich in staat en kerk afspelen—zoals Sarah Sanders dat doet—staat gelijk aan het overtreden van het derde gebod dat het ijdel gebruik van Gods naam veroordeelt. Dat gebod vertelt ons niet alleen dat we niet mogen vloeken, maar heeft een veel wijdere strekking: We mogen Gods naam niet gebruiken als een vlag om allerlei ladingen te bedekken. En dat geldt voor alle aspecten van ons doen en laten.