Voordat de Olympische Spelen in China op spectaculaire wijze werden geopend en het Olympisch vuur door voormalig turn-fenomeen Li Ning ontstoken werd, maakte de vlam een lange en politiek omstreden wereldreis. In maart werd de vlam in Griekenland ontstoken en daarna ging hij naar zo’n twintig verschillende landen, deels door middel van een estafette en deels met gebruikmaking van snellere transportmiddelen, om uiteindelijk, na een reeks van protesten en pogingen de ceremonie te verstoren, op 8 augustus in Beijing te arriveren.

Ik moest onwillekeurig aan deze lange tocht van de Olympische vlam denken toen ik de uitleg hoorde van het Follow-the-Bible-project dat de Generale Conferentie enkele dagen geleden tijdens de jaarvergadering in Manila lanceerde. Een speciale in leer gebonden Bijbel van een buitengewoon formaat (30 x 45 centimeter) gaat gedurende twee jaar een lange tocht maken over de gehele wereld, om uiteindelijk in de zomer van 2010 aan te komen in de Amerikaanse stad Atlanta, waar het volgende vijfjaarlijkse wereldcongres zal worden gehouden. Het bijzondere aan de Bijbel is vooral het feit dat elk bijbelboek in een andere taal is afgedrukt. Het Nederlands is zowaar niet vergeten, ook al is de brief van Judas met slechts een hoofdstuk niet bepaald het meest gelezen Bijbelboek.

Wat is de diepere bedoeling? Uit recent onderzoek blijkt dat wereldwijd nauwelijks de helft van alle adventisten regelmatig in de Bijbel leest. In de komende jaren wil de kerk op dit probleem op alle mogelijke manieren de aandacht vestigen. Deze bijzondere Bijbel moet gaan dienen als visuele trekpleister bij allerlei evenementen en acties die zullen worden georganiseerd om bijbellezen stevig te promoten. Via een speciale website is te volgen waar de Bijbel op een gegeven moment is en welke evenementen op de agenda staan.

Als ik van dit soort activiteiten hoor haak ik al snel af. Mijn eerste gedachte is dan: Heb je echt een dergelijke poppenkast nodig om binnen een kerk urgente problemen aan de orde te stellen? Net zoals ik dat gehannes met de Olympische vlam maar een overdreven en onnodig gedoe vond, had ik ook een bijna onmiddellijke aversie tegen het soort goedkoop theater dat het Bijbel-project van de Generale Conferentie uitstraalt.

Maar misschien verdient het plan toch wel een positievere benadering. Want het gebrek aan Bijbelkennis begint onrustbarende vormen aan te nemen. Dat geldt zeker in de maatschappij in het algemeen. Bij menige ingewikkelde televisiequiz sta ik versteld van hoe onwaarschijnlijk veel mensen vaak over allerlei zaken weten. Maar vrijwel altijd blijven de bollebozen het antwoord schuldig als er een simpel bijbels vraagje moet worden beantwoord. Ook binnen onze kerk neemt kennis van de Bijbel duidelijk af. Laten we eerlijk zijn: de deelnemers aan het wekelijkse bijbelstudie-uur geven er in heel veel gevallen nauwelijks blijk van dat hun Bijbel in de voorafgaande week van de plank is gehaald. Zelfs voor de professionals geldt dat het regelmatig lezen van de Bijbel er vaak bij inschiet. Velen van ons lezen in feite meer over de Bijbel dan in de Bijbel.

Veel mensen om mij heen hebben met belangstelling de afgelopen zomer de avonturen gevolgd van de Olympische vlam. En zo zijn er misschien toch ook wel heel wat kerkleden die het Follow-the-Bible-project wel een goed idee zullen vinden en af en toe ook eens naar de bijbehorende website [http://followthebiblesda.com] zullen surfen. En misschien zijn er hier en daar wel een paar mensen die het bijbelleesrooster dat ze daar dan vinden willen downloaden en gaan gebruiken. Als dat zo is, is dat winst. Ik blijf het een nogal kermisachtig geheel vinden, maar wie weet ga ik zelf toch ook dat bijbelleesrooster in 2009 eens gebruiken. Want ik kan in dit opzicht bij nader inzien wel een beetje meer discipline gebruiken!