Morgen of overmorgen komt er weer een blog in proza. Nu even een drietal verzen. Ik heb het vage plan om van alle 28 geloofspunten die we als adventistische christenen onderschrijven een kort vers te maken (als de inspiratie daartoe niet voortijdig opdroogt). Zo af en toe moet je je eens afvragen wat het nu voor jezelf betekent dat je een bepaalde reeks doctrines onderschrijft. Dit is op dit moment mijn manier om er weer eens mee bezig te zijn. In de afgelopen 2 weken leverde dat onderstaande vrucht op: gedichten over God–Vader, zoon en heilige Geest. Vorige maand zag de trouwe lezer al een gedicht over de Drie-eenheid.

 

God de Vader

 

God–goed, groot in zijn oppermacht,

uniek en zonder enig vergelijk;

ultiem verheven, buiten ons bereik,

wonend in majesteit en pracht.

 

 

God–eeuwig, van altijd en zonder einde;

zonder een lichaam dat wij kunnen raken,

waar w’ons een beeld van kunnen maken.

want U bent God in alom-tegenwoordigheid!

 

 

Maar bovenal bent U toch God–de Vader

van Jezus Christus, die naar ons toekwam

en alles wat niet deugde op Zich nam.

Hij is is uw Zoon en brengt ons uw genade.

 

En U bent ook de Vader van ons mensen,

die ons omringt met liefde en geduld;

die onze leegte met uw volheid vult.

Wat valt er verder nog te wensen?

 

=========

 

God de Zoon

 

Jezus. Hij kwam als mensenkind

geboren in de tijd, en uit een maagd,

als Iemand die in al zijn vezels draagt

wat Hem met stervelingen bindt.

 

Maar: Jezus, daar gaat God!

want Hij bestond van eeuwigheid

Hij kent geen grenzen, slechts oneindigheid–

in Hem komt alle majesteit aan bod.

 

In hemelsnaam, hoe kan dat samengaan?

Hoe smeed je God- en mens-zijn aan elkaar?

Hoe is het ongelooflijk en toch waar?

Het is te wonderlijk voor menselijk verstaan.

 

Hij is de God die ons van zonde kwam bevrijden–

want dat vergt meer dan menselijk genie:

dat vraag de inzet van Gods Evenkie–

dat vraagt om boven-menselijk lijden.

 

Hij is de mens die naast ons wilde staan,

omdat Hij snapt hoe wij ons voelen,

ook als wij het meestal wel goed bedoelen

maar niettemin steeds weer de mist ingaan.

 

Hij is de god-mens, vleesgeworden Macht,

Hij is de Heer die onze liefde vraagt

en wie er het met Hem op waagt,

krijgt rijkelijk van Hem daartoe de kracht.

=========

 

Heilige Geest

 

Toen alles leegte was, zonder orde,

zweefde de Geest al op de aarde rond.

En toen God zag hoe alles was geworden,

was er de Geest die aard’ en hemel bond.

 

De Geest was druk met inspireren van profeten,

toen God met mensen spreken wilde.

En Hij was ook de stem van het geweten

van wie niet zwaar aan zijn beloften tilde.

 

Toen kwam Messias Jezus, onze Heer.

Hij werd gedoopt vóór d’aanvang van zijn werk

Als duif vermomd daalde de God-Geest neer

op Hem, en later op zijn kerk.

 

Bij zijn vertrek gaf Hij de Geest als pand–

in tongen als van vuur liet Hij Zich zien.

Aan elk van ons gaf Hij met ruime hand

talenten: één, of vijf of soms zelfs tien.

 

Ware aanbidding is in geest en waarheid:

Prijst God dus fier en onbevreesd;

prijst Hem in zijn Drievuldigheid:

looft Vader, Zoon en heil’ge Geest.