Daily Archives: September 12, 2014

Predikanten gezocht

 

In de nieuwsbrief van de Noord-Amerikaanse regio van de Adventkerk van deze week stond een belangrijk—en tegelijkertijd alarmerend–bericht. Er is van 6-8 september met de leiding van de diverse bestuurslagen topverleg geweest over het dreigend tekort aan adventistische predikanten in Noord-Amerika. Op dit moment zijn er 450 predikanten die de emeritaatsleeftijd al hebben bereikt, maar nog steeds voltijds actief zijn. Daar komen de komen jaren nog eens jaarlijks enkele honderden bij. Deze ontwikkeling kan binnen afzienbare tijd tot heel ernstige gevolgen leiden. Daarbij moet ook nog bedacht worden dat een niet te verwaarlozen percentage van de huidige predikanten niet over een voltooide predikantsopleiding beschikt.

Ongetwijfeld spelen allerlei factoren een rol. Mogelijk is het probleem niet overal in de Vereinigde Staten en Canada even groot en waarschijnlijk hebben sommige etnische segmenten van de kerk een groter tekort dan andere.

Tegelijkertijd moeten we ook beseffen dat een tekort aan geestelijken niet een specifiek adventistisch probleem is.  Ook andere geloofsgemeenschappen worstelen met een dreigend of actueel tekort aan priesters en predikanten. Soms ontbreek het aan de financiën om de nodige beroepskrachten in dienst te nemen. Maar vaker ontbreekt het gewoonweg aan ‘roepingen.’ Er zijn te weinig mannen en vrouwen (jong en iets minder jong) die zich geroepen voelen om zich te gaan voorbereiden op een loopbaan binnen de kerk.

En natuurlijk is voor het gebrek aan ‘roepingen’ een reeks factoren aan te wijzen en kun je allerlei vragen stellen, met name als het onze eigen kerk betreft. Is het beroep van predikant in de Adventkerk nog voldoende aantrekkelijk? En dan bedoel ik niet in de eerste plaats de financiële aspecten, maar vooral de inhoud van de taak. Worden er dingen verwacht die een predikant onmogelijk kan waarmaken? Is zijn werk dusdanig verbrokkeld geraakt dat het weinig bevrediging schenkt?  En heeft al het gedoe over de volledige gelijkheid tussen mannelijke en vrouwelijke voorgangers ook niet een nadelige invloed op het aantrekken van nieuwe predikanten?  Er zijn, denk ik, heel wat jonge mensen, die aarzelen om te gaan werken binnen een organisatie die op dit punt nog ver in het verleden leeft.

Maar ik denk dat het tekort aan ‘roepingen’ vooral ook met iets heel anders te maken heeft. Is er in de Adventkerk anno 2014 voldoende ruimte om jezelf te kunnen zijn?  Er is genoeg ruimte om je te kunnen ontwikkelen in hoe je over allerlei dingen denkt? Er zullen maar heel weinig potentiële kandidaten zijn die zich nergens aan willen storen en helemaal geen rekening willen houden met de adventistische theologische uitgangspunten en tradities. Maar velen zien hoe de kerk de laatste tijd op diverse punten een bepaalde mening aan de leden—en vooral aan de mensen die binnen de kerkelijke organisatie werken—wil opleggen. Voor heel veel mensen die al in de kerk werken geeft dat een benauwd gevoel. En voor velen die het misschien zouden willen overwegen, zou dat wel eens een belangrijke reden kunnen zijn om nog maar eens even de kat uit de boom te kijken of om toch maar een andere loopbaan te kiezen.

Ik heb een flink deel van mijn arbeidzame leven doorgracht in de kerk in een land waar de kerkelijke leiding altijd een flink stuk ruimte heeft geboden. Daar wordt over het algemeen op heel verantwoorde wijze mee omgegaan en het resultaat is dat in de loop van de tijd de meeste predikanten zin hielden in hun werk, zich ondersteund voelden en de vrijheid hadden zich te ontwikkelen. Ook voor Noord-Amerika zou een dergelijke benadering veel kunnen betekenen bij de aanpak van het dreigend predikantentekort.