Bericht uit (af en toe ) donker Afrika

 Bugema, donerdag 29 jan.

Toen ik gisteren rond zes uur opstond wachtte me een onaangename verassing. Toen ik de avond daarvoor naar bed ging was er geen stroom. Halverwege de nacht werd de stroomvoorziening hersteld, met als gevolg dat enkele lichten waren gaan branden. Het schijnt de tijd van het jaar te zijn dat op termieten lijkende insecten op een sterke lichtbron afkomen. Kennelijk hebben zij licht nodig bij hun laatste levensfase. Ze laten hun vleugels vallen en gaan nog korte tijd als een vleugelloos insect van ca. 1,5 centimeter lengte verder, alvorens ze de geest geven. Ik heb ze niet geteld, maar de vloer van het halletje naar de badkamer en de badkamer was bezaaid met vleugels en honderden stervende insecten. Het tafereel begon zich ook naar mijn slaapkamer te verplaatsen. Met weerzin maakte ik de douchebak zo goed mogelijk schoon om mij met het uiterst povere straaltje water enigszins te verfrissen en na te denken over een plan van aanpak. Gelukkig kwam de buurman, een van oorsprong Ethiopische docent, vrij snel poolshoogte nemen en was hij behulpzaam bij het opruimen van de boel.

Terwijl ik dit stukje zit te schrijven floept plotseling de elektriciteit weer aan. Tenminste gemiddeld tweemaal daags val de stroom plotseling voor een paar uur uit. Het is dus zaak de batterij van de laptop steeds op peil te houden. Ik ben blij dat er weer stroom is, want ik was er aan toe even een kop thee te gaan zetten. Mijn AEG waterkokertje dat me al op heel veel tochten heeft vergezeld doet ook nu weer uitstekende dienst! Maar het is bepaald onplezierig als ik een paar uur lang niet in staat ben warm vocht met de gewenste smaak te brouwen.

Gistermiddag was ik graag even naar Kampala gegaan. (Ik wilde o.a. even naar een internetcafé, want hier op het universiteitsterrein is de verbinding teleurstellend en kan ik grotere bestanden niet binnenbrengen. Als een vriend in Engeland dan ook een geïllustreerd grapje stuurt van 2.5 Mb is dat helaas niet leuk maar rampzalig! En ik had verder het plan een hamburgerrestaurant te vinden als onderbreking van de dagelijkse rijst.) Maar door de regen van die ochtend was de eerste twintig kilometer van de weg naar de hoofdstad voor enige tijd onbegaanbaar geworden en moest dat plan worden afgeblazen.

Ja, zo zou ik zonder moeite nog wel een paar dingen kunnen noemen die het leven van een gastdocent hier aan Bugema University af en toe enigszins bemoeilijken. Maar de andere kant van het avontuur schenkt heel veel voldoening. Elke morgen van 7 tot 9 uur geef ik Kerkgeschiedenis (vanaf de Reformatie tot heden) aan een groep van 65 3e-jaars theologiestudenten en van 11-13 uur Kerkelijke Organisatie en Leidinggeven aan een groep van zo’n 45 studenten uit dezelfde jaargang. De meesten volgen beide onderwerpen. Aangezien ik het meeste voorbereidende werk hier doe zijn de dagen dus best goed gevuld. Het wordt eind volgende week nog een hele toer om in een kleine twee dagen alle examens na te kijken! Nee, echt vakantie is het niet.

Tussen de bedrijven door werk ik zoveel mogelijk een de vertaling van een boek van Jon Paulien dat de Nederlandse Adventkerk in de loop van 2009 hoopt uit te geven. De tv (ja, er staat een toestel in het gastenverblijf) zal me daarbij niet afleiden, want die kan maar één kanaal ontvangen en de uitzendingen zijn meesttijds in het Luganda (een plaatselijk taal). Morgen is het alweer vrijdag. Op zaterdag is het de bedoeling dat ik zowel om 8 uur als om 11 uur preek. De kerk met ca. 800 zitplaatsen is bij beide diensten geheel gevuld. Ik hoef me dus niet te vervelen.

En wie weet is komende zondag de weg naar de buitenwereld begaanbaar. Ik denk dat ik het openbaar transport zal beproeven en me zal toevertrouwen aan een overvol minibusje dat er ongeveer anderhalf uur over doet om Kampala te bereiken. Het plan is om dan eerst maar eens even koffie te gaan drinken in het Sheraton hotel en een recente krant te kopen. Wie weet gaat dat lukken!

PS. Het plan om thee te gaan zetten heb ik even moeten uitstellen wat er is tijdelijk even geen water! Ik had kunnen weten dat dit kon gebeuren. De met water gevulde teil in de badkamer staat er uiteindelijk niet voor niets.

PS 2 – Het is gelukt. Ik zit achter een kop heerlijke capuchino in het Sheraton Hotel. Zojuist heb ik voor ongeveer 10 dollar een uur internet  access (wireless) gekocht. Vandaar dat ook dit bericht op deze site is terechtgtekomen.